اتاق جدید کودک و دشواری ‌های یک تغییر بزرگ

برخی کودکان مشکلی با انتقال به اتاق جدید و خوابیدن مستقل در آن ندارند، اما بعضی از آنها هم نه تنها با یک چالش روبرو می‌شوند، بلکه والدین را نیز با سوالات زیادی روبرو می‌کنند. برای سازگاری با دشواری‌های این تغییر راهکارهای مختلفی وجود دارد اما ما برای شما چند پیشنهاد ساده داریم.

• آنها را همراهی کنید.

برای چند شب همراه با فرزند خود در اتاق جدید بخوابید. همچنین، شما می‌توانید تکنیکی به نام «محو شدن حضور والدین» را امتحان کنید که در آن برای چند شب نخست و هنگامی که وی به خواب می رود در کنار تختخواب کودک می‌نشینید. سپس، برای چند شب بعدی بین تختخواب و درب اتاق نشسته و در نهایت از درب اتاق خارج می‌شوید.

• فرزند خود را مجبور به انجام کاری نکنید.

اگر فرزند شما در میانه‌های شب از خواب بیدار شده و نمی‌تواند دوباره به خواب برود، می‌توانید یک وقفه ایجاد کرده و او را به اتاق خود بازگردانید تا در یک تختخواب قابل حمل بخوابد. هدف نهایی این است زمانی که کودک به خواب رفتن در اتاق خود را فرا گرفت، قادر به تحمل و رسیدگی به بیداری‌های شبانه خود نیز باشد.

• پیشرفت را پس از یک هفته ارزیابی کنید

اگر فرزند شما هنوز به طور مکرر گریه می‌کند و در خواب شما یا خواهر و برادرهایش اختلال ایجاد می‌کند، ممکن است بازگشت به اتاق مشترک منطقی باشد. سپس، پس از گذشت یک یا دو ماه دوباره انتقال به اتاق جدید را امتحان کنید.

• چه زمانی باید نگران شوید

توصیه‌هایی که در بالا ارائه شدند برای کودکان سالم و با نرخ رشد عادی کاربرد داشته و نه آنهایی که با مشکلات سلامت خاص مانند تولد زودرس یا ابتلا به بیماری‌های مزمن یا تاخیرهای شناختی مواجه هستند.

اگر فرزند شما با صدای بلند خروپف می‌کند (یک نشانه احتمالی از آپنه خواب) با یک پزشک کودکان در این زمینه مشورت کنید. اگر به‌طور عجیبی آرام کردن کودک برای خوابیدن دشوار به نظر می‌رسد و او نمی‌تواند بیش از یک ساعت خواب باقی بماند، می‌تواند نشان‌دهنده ابتلا به یک شرایط پزشکی مانند عفونت یا مشکلات گوارشی باشد، برای بررسی دقیق شرایط به پزشک متخصص کودکان مراجعه کنید.

منبع: نیویورک تایمز/ محمد مهدی حیدرپور