هنردرمانی، قوطی بگیر و بنشان کودکان مبتلا به بیش‌فعالی و نقص‌توجه

پدر و مادرهای گرفتاری که از سرو‌کله‌زدن با کودک خود خسته شده‌اند. کودکانی که گناهی جز ابتلا به بیش‌فعالی و نقص‌توجه ندارد. شکایت‌های پی‌در‌پی همسایه‌ها، معلم‌ها و هم‌سالان این کودکان، والدین را وادار می‌کند تا شیوه‌های درمانی متعددی را امتحان کنند. یکی از این شیوه‌ها، روان‌درمانی خلاقانه و بی‌خطر هنردرمانی است. در این مطلب سعی داریم تا مزایا و شیوه‌های هنردرمانی برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی را بررسی کنیم.

هنردرمانی شیوه‌‌ی ترکیبی روان‌درمانی مزایای بسیاری برای کودکان مبتلا به بیش‌فعالی دارد. به نحوی که والدین می‌توانند در فضای خارج از کلینیک‌های روان‌درمانی با کودک خود کار کنند و با استفاده از هنر، مهارت‌های اجتماعی را به او آموزش دهند. کودکان مبتلا به بیش‌فعالی معمولاً بسیار حرف می‌زنند و سرعت و شدت حرکات و رفتار آنها اجازه نمی‌دهد در بین اقیانوسی از کلماتی که بیرون می‌ریزند، احساسات خود را به درستی بیان کنند. هنردرمانی فرصتی راحت و بی‌دغدغه ایجاد می‌کند تا کودک بتواند با دیگران ارتباط برقرار کند. این شیوه به‌خصوص برای کودکانی که نمی‌توانند افکار و اعمال خود را کنترل کنند، بسیار کمک کننده است.

هنردرمانگران با ابزارهای هنری، کودک را مورد سنجش و ارزیابی قرار می‌دهند. آموزش برخی مهارت‌های زندگی به کودکان مبتلا به بیش‌فعالی موجب ارتباطات خوب و سازنده‌ای می‌شود. به گفته‌ی مایکل فوگل، یکی از پژوهشگران و هنردرمانگران آمریکایی، کودکانی که از اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه رنج می‌برند، از این طریق احساسات و افکار خود را بیان می‌کنند. از آنجایی‌که هنر آرامش بخش، خلاقانه و دارای نیروهای درمانی و شفابخش است، کودکان مبتلا به بیش‌فعالی از انجام تمرین‌های هنردرمانی بهره‌های فراوانی می‌برند.

برای کار هنردرمانی با کودکان مبتلا به بیش‌فعالی و نقص‌توجه باید به موارد مهمی توجه کنید. اولین مورد این است که تمرین‌های هنری را باید تا جای ممکن کوتاه و ساده انتخاب کنید. مثلاً ۳ مرحله کار ساده یا کمتر از آن را تعریف کنید. همچنین تمرین‌ها را طوری انتخاب کنید که کودک بتواند در بین آنها انرژی مضاعف خود را تخلیه کند. مثلاً هر بیست دقیقه یک فعالیت حرکتی در نظر بگیرید و یا تمرین‌های هنری را همراه با موسیقی و حرکات بدنی همراه کنید.

هنردرمانی کودکان بیش‌فعال را با ترسیم دایره‌های خیلی بزرگ شروع کنید. کودک می‌تواند در صفحه‌های خیلی بزرگ کاغذی، خط‌خطی کند. دایره‌های خیلی بزرگ و خطوط طولانی موجب حرکت بیشتری می‌شوند. دایره‌های بزرگ با نقوش هندسی و قرینه به نام ماندالا شناخته می‌شوند. ترسیم ماندالاها به خودی خود، آرام‌بخش است. ماندالاها انواع مختلفی دارند و حتی بر روی شن و ماسه‌های ساحل دریا می‌توان آنها را ترسیم کرد. کودک را تشویق کنید تا ماندالاها را رنگ‌آمیزی کنند. رنگ زدن، فعالیتی آرامبخش و ایمن است که در آرام‌سازی کودک ناآرام بسیار مؤثر است.

حتما بخوانید: