نشانههای تاخیر رشد نوزادان
با مشاهده برخی نشانهها یا تغییرات جسمانی، احتمال تاخیر در رشد نوزادان بالا میرود
مواردی که میتوانند رشد کودک را مختل کنند
مهمترین چیزی که والدین باید درباره نوزادان زیر یک سال خود بدانند این است که نوزادان در این دوران با سرعتی باورنکردنی رشد میکنند و این روند با هر اختلالی، از مشکلات شیرخوردن گرفته تا انواع عفونتها، تحت تاثیر قرار میگیرد. به طوری که ممکن است موجب کم شدن وزن نوزاد و یا کماشتهایی او شود. این موارد میتوانند مستقیما موجب اثرات فیزیکی و روانی بر بدن کودک شوند.
نسبت به تغییرات جسمانی نوزاد حساس باشیم
لازم است والدین یا مراقبین اصلی نسبت به پاسخهای نوزاد به محرکها حساس باشند. بایستی نسبت به عملکرد حواس پنجگانه نوزاد هشیار باشیم. برای مثال اگر متوجه شُدید نوزاد نسبت به تغییر رنگ و یا پیدا و پنهان شدن اسباببازیهایی که به او نشان میدهید، واکنشی نشان نمیدهد، شاید اختلال بینایی در کار باشد. ممکن است نوزاد نسبت به شنیدن صداها عکسالعمل نشان ندهد یا ضعفهای حرکتی داشته باشد. هرقدر در زمان کوتاهتری بتوانید مشکلات یا تغییرات احتمالی رشد کودک را تشخیص دهید، نوزاد شانس بیشتری برای گذار از این مشکلات دارد. اگر سه ماه یا بیشتر به واکنشهای کودک اهمیتی داده نشود، ممکن است سلولهای عصبی آن بخش از بدن نوزاد خاموش شده و از کار بیافتد. پس نباید زمان را از دست بدهیم.
*یادآوری:
هر کودک به شکلی متفاوت رشد میکند و برای هر نوزاد یک گستره بزرگ از رشد متعادل وجود دارد. بایستی نسبت به تاخیر در هر مرحله از رشد آنها که بیش از چند ماه طول میکشد، حساس باشیم. همچنین بایستی بدانیم که قرار نیست نوزاد ما نیز در همان زمانی که دیگر نوزادان شروع به راه رفتن یا حرفزدن میکنند، این مراحل رشدی را تجربه کنند.
اگر متوجه تاخیر در رشد نوزاد شدیم چه کنیم؟
شما به عنوان والدین نوزاد، بهتر از هر فرد دیگری او را میشناسید. اگر نسبت به تاخیر مراحل رشد در کودک خود مشکوک هستید، به غریزه خود اطمینان کنید و به پزشک متخصص مراجعه کنید. ممکن است پس از ارزیابی و سنجشهای پزشکی، یک اختلال طبی در کار باشد و متخصصان شما را برای درمانهای ویژه ارجاع دهند. تاخیر در راهرفتن، به حرف افتادن و یا از پوشک گرفتن نوزاد، از جمله نشانههایی هستند که میتوانند احتمال وجود یک اختلال طبی و پزشکی را هشدار دهند.
ترجمه: مهرنوش خالقی
منبع: