به ۶ علت، جلوی کودکان دعوا نکنیم
در برابر دیدگان کودکان دعوا نکنیم. در هر خانواده‌ای ممکن است اختلاف نظر و یا کمی جر و بحث اتفاق بیافتد. اما آنچه مهم است این است که بتوانیم در لحظه، بهترین عملکرد را داشته باشیم، هیجانات خود را مدیریت کنیم و اگر کودک در کنار ماست، بحث را به زمان دیگری موکول کنیم زیرا کودکانی که بیش از حد در معرض دعوا و جدل‌های خانوادگی قرار می‌گیرند، دچار آسیب‌های متعددی می‌شوند.
اینکه کودکان با دیدن دعوا و نزاع بزرگترها چه میزان آسیب‌می‌بینند به چند مورد بستگی دارد:
الف- شدت نزاع‌ها
ب-تناوب دعواها
ج-خُلق و خوی کودک
د-میزان درک کودک از امنیت (قبل از دعواهای خانوادگی، در طول دعواها و پس از نزاع‌ها)
-به هرجهت ممکن است این کودکان از سطح خفیف تا شدید دچار اضطراب و استرس شده و هرگز نتوانند زندگی عادی خود را دنبال کنند. اینکه پژوهش‌گران توصیه می‌کنند در حضور کودکان دعوا نکینم چند علت مهم دارد که در اینجا آنها را مرور می‌کنیم:
۱-کودکان همه‌چیز را حس می‌کنند
کودکان حتی چیزهایی را که شاید ما متوجه آنها نشویم، احساس می‌کنند. حتی در دوره نوزادی. پس این فکر اشتباه است که آنها کودک هستند و متوجه چیزی نمی‌شوند. پژوهش‌های بسیاری نشان داده است که وقتی مادر دچار استرس می‌شود، نوزادان آن را احساس می‌کنند. در حقیقت توانایی آنها در تشخیص استرس مادرشان، از دوران جنینی شروع می‌شود. به ادعای روانشناسان کودک، سیستم عصبی کودکان پیش از تولد رشد می‌کند و تحت تاثیر استرس‌های مادر قرار می‌گیرد. علاوه‌براین پژوهش‌های زیادی نشان داده‌اند که نوزادان نسبت به چهره عصبانی یا مضطرب افراد واکنش نشان میدهند. در چنین موقعیتی، ضربان قلب کودک نیز افزایش می‌یابد که این مساله موجب ترشح هورمون استرس در بدن آنها می‌شود.
۲-چون نوزادان هنوز حرف نمی‌زنند، آسیب بیشتری می‌بینند
براساس یافته‌های پژوهش‌گران، کودکانی که هنوز شروع به سخن گفتن نکرده‌اند، در برابر بحث و جدل‌های خانگی بیشتر آسیب می‌بینند. از آنجایی‌که آنها قادر به سخن گفتن نیستند، نمی‌توانند احساسات خود را بیان کنند و به همین علت آسیب بیشتری را متحمل می‌شوند.
۳-کودک احساس ناامنی می‌کند
کودکان به‌طور ذاتی به دنبال امنیت و اعتمادسازی به دنیا می‌آیند چراکه این امر نیازهای آنها را برآورده می‌کند. وقتی آنها در معرض نزاع و درگیری خانوادگی قرار می‌گیرند، به تدریج احساس امنیت خود را از دست میدهند و هورمون استرس در بدن آنها ترشح می‌شود. به این ترتیب آنها با احساسی از عدم اطمینان و ناامنی بزرگ می‌شوند.
۴-هیجانات کودک تحت تاثیر قرار می‌گیرد
اگر کودک والدین خود را در حال گریه کردن یا ناراحتی ببیند، او نیز شروع به گریه کردن می‌کند. البته اگر همزمان، کودک از مقدار کافی نوازش، محبت و یا بازی برخوردار شود، می‌تواند از این شرایط عبور کند. اما اگر کودک به صورت مکرر در معرض این دعواها قرار گیرد، به لحاظ هیجانی دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیری می‌شود. به نحوی که مانند والدین خود احساس خشم، اندوه و اضطراب را به‌طور مداوم تجربه می‌کند و در نهایت دچار سطح بالایی از استرس می‌شود. بسیاری از این کودکان در بزرگسالی دچار اضطراب و افسردگی می‌شوند.
۵-کودک دچار اضطراب جدایی و مشکلات خواب می‌شود
برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهد که آن دسته از کودکانی که مکررا در معرض نزاع‌های خانوادگی قرار گرفته و استرس بالایی را تجربه می‌کنند، پس از مدتی دچار اضطراب جدایی و مشکلات خواب می‌شوند. ممکن است کودک برای رفتن به مهد کودک و یا پیوستن به گروه همسالان دچار اضطراب شدید شده و یا نتوانند از خواب کافی و راحت بهرمند شود.
۶-کودکان از والدین خود تقلید می‌کنند
حتما این جمله معروف را شنیده‌اید: «کودکان آیینه والدین‌شان هستند». وقتی کودکان در برابر نزاع و دعواهای خانوادگی مکرر قرار بگیرند، به تدریج همان رفتارهای والدین را تقلید می‌کنند. ناسزاها، جملات سرزنش‌کننده، کتک زدن و تحقیر کردن دیگران از جمله رفتارهایی هستند که توسط کودکان الگوبرداری می‌شوند. این کودکان ممکن است با همسالان خود نیز درگیر شوند و دقیقا همان ناسزاها و رفتارهای پرخاشگرانه را اعمال کنند.
مهرنوش خالقی
منبع
https://kreativemommy.com/