این اختلالات اضطرابی آزاردهنده!
کودکی را تصور کنید که حرف نمی‌زند و یا ناگهان جیغ و داد می‌کند. کودکی که دوست ندارد تغییری را تجربه کند. مثلاً اگر فرد غریبه‌ای را ببینند یا مکان جدیدی را تجربه کنند، ممکن است گریه کنند و یا جیغ و فریاد بزنند. این بچه‌ها ناگهان دچار دلهره و نگرانی شدیدی می‌شوند. شاید خودشان هم نمی‌دانند چه می‌خواهند و در حال حاضر چه چیزی آنها را راضی می‌کند. این بچه‌ها به سرعت دچار اضطراب می‌شوند. برای اینکه بیشتر با اضطراب کودکان آشنا شویم، در اینجا به‌طور خلاصه به برخی علائم و دلایل اضطراب در کودکان اشاره می‌کنیم.
هرگونه تحولی که موجب برهم خوردن نظم خواب، غذا و یا برنامه‌ی متداول زندگی کودکان می‌شود، ممکن است آنها را مضطرب کند. تحولاتی مانند جابه‌جایی‌های خانوادگی، اسباب‌کشی‌ها، بیماری‌ها و جدایی والدین. این کودکان نگرانی‌های شدید و بی‌اساسی را تجربه می‌کنند. البته تجربه اختلالات اضطرابی در دخترها بیشتر است و آنها ممکن است علائمی مانند ناخن جویدن یا مکیدن انگشت دست را داشته باشند. این کودکان هنگام مضطرب شدن علائمی جسمانی نیز نشان می‌دهند. این علائم شامل، بالا رفتن ضربان قلب و تنفس، عرق کردن و یا لرزیدن هستند
اختلالات اضطرابی کودکان چند نوع است. اختلال اضطراب فراگیر، اختال اضطراب جدایی، اختلال اضطراب اجتماعی، وسواس، اختلال لالی انتخابی یا موتیسم و همچنین انواع ترس‌ها. تمامی این اختلالات ریشه در اضطراب کودک دارند و بیشتر به علت رخ‌دادن اتفاقی ناگهانی و هولناک ایجاد شده‌اند.
کودکانی که دچار اضطراب فراگیر هستند، معمولاً در سراسر روز مضطرب هستند و تقریباً درباره‌ی همه چیز این احساس را تجربه می‌کنند. مثلاً درباره‌ی انجام تکالیف، بازی با دوستان یا جشن تولد. اضطراب جدایی نیز هنگام اولین جدایی از والدین رخ می‌دهد و کاملاً هم طبیعی‌ست. بعد از مدتی کودک با پرستار، مربی یا مادربزرگ و پدربزرگ مأنوس می‌شود و بی‌قراری نمی‌کند. اگر کودکی نتواند در کنار فرد جدید بماند و دائم گریه کند، نمایانگر اختلال اضطراب جدایی است. حتی وقتی این بچه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند، بازهم هنگام جدایی از والدین خود مضطرب می‌شوند. احتمالاً دوست ندارند به مدرسه بروند یا زمین بازی بروند. هر فعالیتی که موجب جدایی آنها از والدین‌شان شود، آنها را به شدت مضطرب می‌کند و حتی ممکن است تا سنین بالای نوجوانی نیز کنار پدر یا مادر بخوابند.
کودکانی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند از قرار گرفتن در جمع مضطرب می‌شوند. آنها نگران قضاوت شدن از سوی دیگران هستند و از اینکه کاری انجام دهند خجالت می‌کشند. آنها به شدت نگران می شوند و قدرت خود را از دست می‌دهند. آنها دوست ندارند در مرکز توجه قرار بگیرند. اگر در مهد کودک آنها را صدا بزنند، به شدت مضطرب می‌شوند و تمام علائم جسمانی اضطراب را نشان می‌دهند.
ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی
منابع:
https://kidshealth.org/en/parents/anxiety-disorders.html
https://adaa.org/living-with-anxiety/children/childhood-anxiety-disorders
سایت شما یه مقداری سر هم بندی مطالب از سایتهای دیگر است تا مقالات مفید و راهکاری
مثلا همین پیج که در رابطه با اضطراب کودک بخش ۲ تا ۳ سال
بعد نویسنده صحبت از مشق و تکلیف کودک می کند.
سلام. وقت بخیر. ممنون از تذکر شما چرا که مطلب در رده‌بندی اشتباه منتشر شده بود و با تذکر شما این اشتباه برطرف شد.