چرا کودکم اشیاء را پرتاب می کند؟
چرا کودکم اشیاء را پرتاب می‌کند؟ اگر فرزندی یک تا سه ساله دارید حتماً تا به حال این سوال برای شما هم پیش آمده است. طبیعی است که این کار خردسال کمی شما را نگران کند. اما مساله این است که پرت کردن اشیاء بخشی از مهارت‌های فیزیکی و روانی در کودک است. برای اینکه در برخورد با کودکان، بهترین عملکرد را به دست بیاورید، مطلب زیر کمک بزرگی به شما می‌کند.
-
طبیعی است که کودک اشیاء را پرتاب کند
بسیاری از مادران و پدران می‌گویند: «فرزندم به جای بازی با اسباب‌بازی‌ها، آنها را پرتاب می‌کند». در اینجا راز بزرگی نهفته است و این راز در نیروی کاوشگری فرزند شما پنهان شده است. فرزند شما کنجکاو است، از روابط علت و معلولی سردرآورد. او می‌خواهد بداند، اگر چیزی را پرتاب کند، چه اتفاقی می‌افتد. شاید باورش سخت باشد اما مساله به همین سادگی است. پرتاب کردن یک راه ساده است برای درکِ روابط علت و معلولی. یعنی چه کاری باعث بروز چه اتفاقی می‌شود.
-
پیشنهادات مختلفی به کودک ارائه دهید
وقتی می‌بینید کودک اسباب‌بازی چوبی خود را پرتاب می‌کند، چندین پیشنهاد مختلف که شبیه پرتاب کردن باشد به او ارائه دهید. مثلاً، پرتاب عروسک‌های پولیشی یا بالش‌‌ها، پرتاب کردن توپ در فضای پارکینگ یا حیاط. به این ترتیب شما بدون اینکه واردِ یک جنگ تن به تن با کودک شوید، به راحتی حواس کودک را پرت کرده‌اید و او را به کارهای دیگر دعوت کرده‌اید. لازم است در وهله اول این آگاهی را به کودک بدهید که پرتاب کردن یک اسباب‌بازی چوبی، خطرناک است و ممکن است به دیگران آسیب بزند، سپس پیشنهادات مشابه را ارائه دهید.
-
حس کاوش و کنجکاوی کودک را خاموش نکنیم
هرگز اعمال و رفتار کودک را با چارچوب‌های سخت‌گیرانه، محدود نکنیم. زیرا موجب آسیب‌های اساسی به حس کنجکاوی و اکتشاف کودک می‌شویم. لازم است ابتدا آزادی‌های مختلفی به او ارائه دهیم، اما این آزادی‌ها را با محدودیت زمانی و مکانی، آرایش کنیم. مثلاً به کودک بگوییم: «بیا این اسباب‌بازی‌های کوچک و نرم را به دیوار یا پتو پرتاب کنیم. می‌توانیم تا ۳۰ شماره این کار را انجام دهیم». سپس باز هم فعالیت‌های مختلف به کودک ارائه دهیم. پس به جای اِعمالِ محدودیت‌های مطلق، آزادی‌های چارچوب‌دار به او ارائه دهید. مانند این جمله: «می‌توانیم اسباب‌بازی‌های نرم را به دیوار پرتاب کنیم و تا چند شماره این کار را ادامه دهیم».
-
با افعال منفی با کودک صحبت نکنیم، کودکان فقط افعال مثبت را می‌شنوند
این جمله به آن معناست که کودکان بیشتر اوقات دوست دارند از شما درباره کارهایی که می‌توانند انجام دهند، بشنوند. می‌توانید امتحان کنید. اگر در صحبت با کودکان دائما از این افعال: (نکن، دست نزن، نرو، ندو، نخور) استفاده کنید، آنها از شما هیچ فرمان‌برداری نخواهند داشت و پس از مدت کوتاهی تبدیل به کودکی لجباز و شاید پرخاشگر شوند. اما اگر در مکالمات خود از فعل‌های مثبت استفاده کنید و دائما پیشنهادات مختلفی به او ارائه دهید، پس از مدتی متوجه می‌شوید که او چقدر با نرمی و آرامی رفتار می‌کند و اکثر اوقات از شما حرف‌شنوی دارد.
ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی
منابع:
https://montikids.com/montessori/why-does-my-toddler-keep-throwing-things/
https://www.whattoexpect.com/toddler/behavior/object-throwing.aspx