نام اندام های جنسی را به کودکم یاد بدهم یا نه؟
آیا لازم است کودکان نام درست اعضای خصوصی بدن خود را بدانند؟ این سوال بسیاری از والدین است. بعضی از آنها نام‌های جایگزینی را انتخاب می‌کنند. بعضی‌ها نام‌های رمزی برای خودشان و فرزندشان تعریف می‌کنند. اما کدام راه و شیوه‌ی تربیتی مناسب است؟
بسیار مهم است که کودکان از دوره شیرخوارگی اسامی صحیح بخش‌های مختلف بدن خود را بدانند. این مورد شامل بخش‌های جنسی هم می‌شود. اسم صحیح قسمت جنسی خانم‌ها متاسفانه در واژگان فارسی تغییر یافته و نامانوس شده اما می‌توانید معادل‌هایی شبیه به “فرج” یا” آلت” یا “جلو” استفاده کنید. کلمه واژن باید برای کانال واژن استفاده شود و رحم نیز یک عضو داخلی است و نباید برای اشاره به اندامهای خارجی جنسی زنانه مورد استفاده قرار گیرد. در مردان نیز واژه های صحیح ” آلت و بیضه” هستند. دوسالگی زمان شروع مناسبی برای این آموزش به نظر می‌رسد اما این سن می‌تواند برحسب میزان رشد و تکامل کودک تغییراتی بکند. نشانه‌هایی که می‌توانند حاکی از این باشند که کودک شما آماده صحبت در مورد اندام جنسی است اینهاست:
- تلاش تقریباً مداوم برای اکتشاف بدن و اندامهای جنسی
- پرسیدن سوالاتی در مورد بدن
- بیان کنجکاوی در مورد بدن دیگران
بسیاری از ما اسامی مستعاری برای اعضای خصوصی بدن ابداع می‌کنیم و به کودک هم یاد می‌دهیم. آیا این نامگذاری درست است؟
بین صفر تا دو سالگی و یا حتی قبل از اینکه کودک شروع به حرف زدن کند، شما می‌توانید آموزش اسامی صحیح اعضای جنسی را به کودک شروع کنید. این آموزش را با رشد کودک و زمانی که پرسش‌هایش را در مورد این اندام‌ها شروع می‌کند ادامه دهید. می‌توانید از نام بردن اندامهای غیر جنسی شروع کنید.” این چیه؟ بینی. این کجاست؟ آرنج… این آلت شماست. می دونی اسم اینجا چیه؟…” اندامهای جنسی تو بخش‌های خاص و منحصر به فرد بدن تو هستند ؟ می‌دونی کدوم اعضا رو می‌گم؟ سوالی در این مورد نداری؟”
آموزش در مورد بدن به کودک، او را تشویق می‌کند تا به بدنش احترام گذاشته و از آن مراقبت کند. حتماً از اسامی صحیح در مورد اعضای جنسی استفاده کنید استفاده از واژه‌های نامانوس و خودساخته باعث می‌شود کودک نتواند در صورت آزار جنسی در مورد اعضای بدنش با کسی صحبت کند و یا به اندازه کافی درک نشود. بسیاری از بزرگسالان به دلیل آموزش غلط نام اعضای جنسی درسنین بالا هم دچار گیجی در مورد عملکرد و تفکیک اعضا هستند مثلاً واژن یک کانال است که رحم را به فرج متصل می‌کند و نباید به قسمت خارجی اندام جنسی زنانه اطلاق شود. رحم نیز اندام داخلی باروری زنانه است که در فضای لگن قرار گرفته و کسی از بیرون به آن دسترسی ندارد. اما گاهی نامگذاری غلط می‌تواند باعث نگرانی فرد در مورد آسیب دیدن رحم به دنبال هر نوع حرکت فیزیکی شود و یا پرده بکارت در ورودی واژن و بین لب‌های فرج قرار گرفته وآسیب دیدن آن ربطی به تماس با جریان آب و یا پریدن ندارد. در حالی که نامگذاری غلط و نامناسب باعث ادراک اشتباه افراد از آناتومی و گاهی ترس از آسیب در حد فوبیا می‌شود.
میترا مولایی‌نژاد
مدرس دانشگاه و متخصص سلامت جنسی