بهترین ورزش برای زیر یک‌ ساله‌ ها

شاید در نظر برخی والدین، کودکان زیر یک‌سال نمی‌توانند تمرین بدنی خاصی را در برنامه خود داشته باشند اما واقعیت این است که نوزادان تا یک‌سالگی مراحل بسیار مهم رشدی را طی می‌کنند و از نظر جسمانی در وضعیت حساسی قرار دارند. تمرینات حرکتی کودکان زیر یک‌سال (به خصوص قرار گرفتن در حالت شکمی)، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

• حالت شکمی چه حالتی‌ است؟

نوزادان حرکت‌های جسمانی خود را به شکل غلت‌خوردن و چرخیدن به پهلوها شروع می‌کنند اما مهم‌ترین تمرین مربوط به حالت شکمی می‌شود. در حالت شکمی، نوزادان زیر یک‌سال، روی شکم خود قرار می‌گیرند و سعی می‌کنند سروگردن را بالا نگه دارند. به طوری‌که با کمک ساعد و مچ دست‌ها می‌توانند خود را در این حالت حفظ کنند.

• حالت شکمی چه سودی برای نوزاد دارد؟

بنابراین قرار گرفتن در حالت شکمی موجب تقویت عضلات دست‌ها و گردن نوزاد می‌شود. فرم پاها نیز از عقب به شکلی‌ست که زانو‌های کودک خم می‌شوند و در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. بعدها، به تدریج کودک می‌تواند پاها‌ را به سمت بالا حرکت دهد. این تمرین از ویژگی‌های بسیاری برخوردار است و موجب تقویت دسته‌ای از عضلات حیاتی نوزاد ما می‌شود. همچنین قرار گرفتن در حالت شکمی، موجب جلوگیری از تخت شدن ناحیه پسِ‌سَری نوزاد می‌شود. به علاوه، ‌این فعالیت مقدمه بسیار مناسبی برای مراحل بعدی رشد حرکتی است. مراحلی مانند چهار دست‌وپا راه رفتن، از زمین برخواستن و بالاخره، راه رفتن. پس یکی از بهترین تمرینات حرکتی برای زیر ‌یک‌ساله‌ها، قرار دادن نوزاد بر روی زمین نرم و راحت،‌ به روی شکم است.

• باید و نبایدهای حالت شکمی

می‌توانیم این تمرین را از همان روزهای ابتدای تولد نوزاد خود شروع کنیم. منتها از حدود یک تا دو دقیقه، به تدریج می‌توانیم زمان آن را افزایش دهیم. یعنی هرقدر فرزندمان بزرگ‌تر می‌شود، زمان قرار گرفتن در حالت شکمی را افزایش دهیم. هرگز نباید نوزاد را در این حالت تنها گذاشت. حتما نوزاد را زیر نظر بگیریم و او را به مدت طولانی در این حالت قرار ندهیم. می‌توانیم نوزاد را در حالت شکمی بر روی سینه و شکم خودمان نیز قرار دهیم.

• نکته‌ی حیاتی

البته بسیاری از متخصصان معتقدند برای جلوگیری از ایجاد برخی مشکلات تنفسی نوزادان هرگز نباید آنها را به حالت شکمی در تخت‌خواب‌شان بگذاریم. خوابیدن نوزاد در حالت شکمی، ممکن است خطر مرگ ناگهانی نوزادان (به علت مشکل در تنفس) را افزایش دهد. بنابراین بهتر است نوزادان بیشتر اوقات، در حالت تاقباز قرار گیرند و فقط هنگامی که سرحال و بیدارند به عنوان یک تمرین بدنی مناسب، از قرار گرفتن در حالت شکمی بهرمند شوند.

ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی

منابع:

https://www.pregnancybirthbaby.org.au/tummy-time

https://www.healthdirect.gov.au/benefits-of-physical-activity-for-children