این ترس واقعی است؟
احتمالاً خانواده‌هایی را دیده‌اید که دستِ برقضا دچار مشکلات زیادی شده‌اند. تغییر و تحولات اقتصادی یا خانوادگی که روی روابط، شغل و آرامش والدین تاثیر گذاشته است. آیا به کودکان این خانواده‌ها دقت کرده‌اید؟ به نظر می‌رسد آنها حساس‌تر شده‌اند، دچار اضطراب می‌شوند و یا ممکن است از چیز خاصی بترسند. البته ترسیدن با اضطراب متفاوت است. احساس ترس، یعنی دلهره و نگرانی شدید از یک چیز مشخص مثل دزد، ارتفاع، حیوانات و غیره. فوبیا یا ترس، در بین بزرگسالان نیز وجود دارد و از راه‌های مختلفی درمان می‌شود. شناخت ترس‌های واقعی یک کودک ۵ تا ۶ ساله به ما کمک می‌کند تا خیلی زودتر بتوانیم به او کمک کنیم.
-
ترس‌های خیلی واقعی کودکان بالای ۵ سال
غالبا ترس در بین کودکان پنج، شش ساله بر پایه‌ی چیزهای واقعی است. زیرا آنها تخیل را از واقعیت تشخیص می‌دهند. مثلاً ممکن است آنها از طوفان، حیوانات یا بعضی از آدم‌ها بترسند. کمتر پیش می‌آید که کودکان پنج، شش ساله از هیولا یا موجودات غیرواقعی و تخیلی بترسند. کودکان در این سنین تشخیص می‌دهند چه چیزهایی برای آنها خطرناک است. ممکن است از موارد مختلفی که احتمال خطر یا حادثه دارند، بترسند یا وحشت‌زده شوند.
-
کودک و ترس از مشاجرات خانوادگی
گاهی ممکن است کودکان به علت بیماری یا ازدواج والدین خود دچار ترس و دلهره شوند. بهتر است صحبت‌ها و مشاجره‌های با این مضامین را جلوی کودکان پنج، شش ساله انجام ندهید. آنها به راحتی وحشت‌زده می‌شوند و نمی‌توانند دوباره به آرامش قبلی خود بازگردند.
-
کودک و ترس از خبرهای بداجتماعی
علاوه‌براین بسیاری از محتویات خبری مانند اخبار حوادث، قتل، طوفان، جنگ و یا سرقت‌های مسلحانه می‌توانند موجب ترس کودکان شوند. بسیاری از فیلم‌ها، موزیک ویدئوها، عکس‌های مختلف در فضای مجازی یا تلویزیون ممکن است منبع ترس و وحشت کودک شما باشند.
-
کودک، رسانه، ترس
بهتر است به عنوان والدین کودکتان، هر نوع رسانه‌ای که در دسترس کودک قرار می‌گیرد را بررسی کنید. از محتوای آن باخبر شوید. قرار نیست کودک‌مان را کنترل کنیم، به‌طوری که اعتماد او را از دست بدهیم. فقط دورادور از محتویات رسانه‌ای که او استفاده می‌کند، مراقبت می‌کنیم و باخبر می‌شویم. هرگاه بچه‌ها احساس کنند شما آنها را کنترل و منع می‌کنید، برعکس از شما فرار می‌کنند و بیشتر تمایل دارند تا به صورت پنهانی، کارهایی انجام دهند و شما را مطلع نکنند.
به خاطر داشته باشید شاید کودکان پنج، شش ساله، ترس خود را با گریه کردن، نشان ندهند. آنها ممکن است ناخن‌های خود را بجوند، انگشت شست خود را بمکند و یا ادا درآورند. ممکن است درباره‌ی ترس و وحشت‌های خود اصلاً هیچ چیزی به شما نگویند. ممکن است تصور کنند که این خیلی خجالت‌آور و بد است و آنها نباید احساس ضعف کنند. اما والدینی که نشانه‌هایی مانند انگشت مکیدن یا ناخن جویدن را می‌بینند، باید بیشتر هشیار باشند و جویای احوال کودک شوند.
ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی
منابع:
https://www.verywellfamily.com/fear-of-monsters-under-bed-4584321
https://www.caringforkids.cps.ca/handouts/taming_the_monsters