شیطنت بی‌پایانی به نام بیش‌فعالی و نقص‌توجه
با علت‌ها و نشانه‌های بیش‌فعالی کودکان بیشتر آشنا شویم
- اختلال بیش فعالی و نقص توجه بر سه نوع است:
-یک دسته کودکانی هستند که از نقص توجه رنج می برند. به این معنی که این کودکان نمی‌توانند متمرکز شوند و کاری را انجام دهند. اگر کاری را به آنها محول کنید، آنها نمی‌توانند به ترتیب مراحل یک کار را انجام داده و دنبال کنند. مثلا دیکته نوشتن یا رونویسی از کتاب. به توصیه روان‌پزشکان تکلیف دادن به این بچه‌ها اشتباه است زیرا خارج از توان آنهاست.
-دسته بعدی کودکانی هستند که بیش‌فعالی دارند. گویی یک موتور پر سرعت درون این کودکان روشن است و دائم آنها را به حرکت وامی‌دارد.
-دسته بعدی کودکانی هستند که همه‌ی این نشانه‌ها را با هم دارند. به‌طورکلی این بچه‌ها بسیار پرحرف هستند و بدون اینکه به شما گوش کنند، دائم در کلام شما می‌پرند.
حدود ۸ تا ۱۰ درصد کودکان ایران از اختلال بیش‌فعالی رنج می‌برند و پسرها بیش از دخترها مبتلا می‌شوند. این اختلال از سه سالگی قابل تشخیص است و عمده‌ی مشکلات اصلی در سنین پیش‌دبستانی و مدرسه بروز می‌کند زیرا کودکان بیش‌فعال به هیچ‌وجه نمی‌توانند سر کلاس بنشینند و کودکان با اختلال نقص‌توجه نیز نمی‌توانند، تکالیف خود را انجام دهند و فرایندهای یادگیری برای آنها سخت است.
دانشمندان هنوز هیچ علت مشخصی برای ابتلا به بیش‌فعالی تشخیص نداده‌اند، اما شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه برخی نشانه‌های ژنتیک در ابتلا به بیش‌فعالی و نقص‌توجه دخیل هستند. به عنوان مثال از هر چهار کودک، سه کودک دارای یک ارتباط ژنتیکی با این اختلال هستند. برخی علت‌های دیگر مانند زایمان‌های نارس و زودرس، آسیب‌های مغزی دوران نوزادی و مصرف سیگار، الکل و استرس شدید دوران بارداری مادران در ابتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی کودکان دخیل است.
اصلی‌ترین شیوه درمان در این کودکان، درمان دارویی است اما دارودرمانی به تنهایی کافی نیست و انواع کاردرمانی، روان‌درمانی‌های شناختی-رفتاری، بازی درمانی و هنردرمانی از جمله شیوه‌های جدید و موثر درمانی برای این کودکان به شمار می‌روند.
ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی
منبع:
https://www.psychiatry.org/patients-families/adhd/what-is-adhd
https://www.webmd.com/add-adhd/childhood-adhd/attention-deficit-hyperactivity-disorder-adhd