۴ شیوه مدیریت خشم در کودکان ۵ تا ۶ ساله
خشم کودک را مدیریت کنیم نه کنترل
در درجه اول باید احساس خشم در کودکان را به رسمیت بشناسیم. کودکی که نتواند هیجانات خود را ابراز کند، طبیعی نیست! بهتر است خشم کودک خود را مشاهده کنیم، بپذیریم و هرگز نخواهیم آن را کنترل یا سرکوب کنیم. یعنی به کودک نگوییم: «تو نباید خشمگین شوی»، بلکه با جمله‌ای مانند: «می‌دانم این مساله تو را خشمگین کرده، می‌فهمم که تو خشمگین هستی» با کودک همدلی کنیم. به این ترتیب کودک نسبت به هیجانات خود شناخت پیدا می‌کند. کودک به تدریج با شناخت هیجانات خود می‌تواند به دنبال راه‌حل بگردد. اگر هیجانات ما که ابزارهای مهمی برای انتقال احساسات هستند به شکلی نامناسب و نامتعادل استفاده شوند، ممکن است آسیب‌های فراوانی را ایجاد کنند. خشم کودکان بایستی ابراز شود زیرا سرکوب آن موجب آسیب‌های شدیدی می‌شود. بنابراین بهتر است با چند شیوه لذت‌بخش، خشم کودک را هدایت و مدیریت کنیم. در درجه اول نیاز است که خودمان بسیار آرام و پذیرا باقی بمانیم و با مهربانی و صبر کودک را حمایت کنیم.
۱-شیوه‌ی ۱۰ تنفس
در شروع این مسیر، راه‌هایی برای آرام‌سازی اولیه خشم کودکان وجود دارند. برای این کار، کودک را تشویق کنید تا به آرامی بر روی سطح صاف دراز بکشد. چشم‌ها را ببندد و شروع به نفس‌کشیدن کند. هر ده شماره را برای او بشمارید و ترجیحا یک موسیقی آرام و بی‌کلام پخش کنید. از او بخواهید دست‌ها و پاها را کاملا رها قرار دهد و به صدای نفس‌های خود گوش فرا دهد.
۲–شیوه‌ی تصویری
پس از آرام‌سازی، برخی شیوه‌های حل مساله را با کودک مرور کنید. استفاده از شیوه‌های تصویری خیلی خوشایند و لذت‌بخش است. مثلا کودکی که دوستش، اسباب‌بازی مورد علاقه او را برداشته و حالا عصبانی شده است را تصور کنید. شما می‌توانید کودک عصبانی را به سادگی روی یک کاغذ یا تخته ترسیم کنید و سپس از کودک بخواهید تا در این تصویر تغییراتی ایجاد کند. پرسش‌هایی برای بهبود و ایجاد تغییر در این نقاشی بپرسید. هرقدر سوالات ما غیرمستقیم باشد، بهتر است. چندین گزینه مختلف را بنویسد و انتخاب کنید و درباره آنها با کودک بحث و تبادل نظر کنید. شما می‌توانید تمامی این مراحل را در قالب یک نمایش بازی یا یک قصه‌ی بداهه انجام دهید. بچه‌ها با شیوه‌های غیرمستقیم ارتباط برقرار می‌کنند و مسائل مختلف را حل و فصل می‌کنند.
۳–بازی‌های کوبه‌ای را به کودک پیشنهاد دهید
تلاش کنید به کودک خود کمک کنید تا توجه خود را از خشم، بر روی چیز دیگری معطوف کنید. همان‌ط.ری که از نامش پیداست، بازی‌های کوبه‌ای مثل کوبیدن چند خوراکی در آونگ، مشت کوبیدن به یک بالشت یا لگد زدن به تشک است. چنین فعالیت‌هایی موجب تخلیه خشم کودک می‌شود. ممکن است کودکی دوست داشته باشد بر روی تخت‌خواب فنری، بالا و پایین بپرد یا در حیاط خانه بدود. فعالیت‌های مورد علاقه او را بشناسیم و با او همراه شویم. اجازه دهیم به شیوه دلخواهش، در قالب یک بازی بی‌خطر، خشم خود را تخلیه کند.
۴–همدلی و حمایت از کودک را فراموش نکنیم
درباره احساسات کودک از او دلجویی کنیم. احساسات او را برایش توضیح دهیم تا خشم خود را بشناسد و نسبت به آن شناخت پیدا کند. کودکی که خشم خود را نشناسد نمی‌تواند آن را مدیریت کند. از کودک بپرسیم چه احساس و خواسته‌هایی دارد؟ برای اینکه کودک بتواند، خودش تصمیم‌گیری و عمل کند او را یاری کنیم و از او درباره راه‌حل‌ها سوالاتی بپرسیم. البته فقط در صورتیکه او از ما درخواست کمک کند. در غیر این‌صورت لزومی ندارد در کار او مداخله کنیم. او را به حال خود بگذاریم تا استقلال خود را بیشتر لمس کند.
مهرنوش خالقی
منبع:
https://veryspecialtales.com/17-anger-management-activities-for-kids/