چطور رشد عاطفی فرزندمان را هدایت کنیم؟

آیا عباراتی مانند “بلوغ عاطفی” و یا “هوش هیجانی” را شنیده اید؟ هرچند ممکن است مفهوم اصلی این عبارات با آن چه که در ذهن دارید متفاوت باشد، اما هوش هیجانی ویژگی مهمی برای هر عضوی از جامعه به شمار می‌رود.

“اگر کودک هوش هیجانی نداشته باشد، قادر به درک مناسبی از پاداش و یا مجازات نخواهد بود و بدین ترتیب ممکن است نتیجه صحیحی را در رفتار خود بروز ندهد”

هر نوزادی پس از تولد می تواند به کنش های عاطفی واکنش نسبی نشان دهد، با این وجود تا توسعه کامل اجتماعی و عاطفی راه زیادی پیش رو است. اساس چنین هوشی، همدلی و یا به بیان دیگر مهارت درک فرد مقابل از نظر احساسی خواهد بود. برای کمک به توسعه هوش هیجانی در کودک خود، محیطی سرشار از عشق برای وی ایجاد کنید. از او بخواهید همانطوری با دیگران رفتار کند که دوست دارد با خودش رفتار شود.

از جمله دیگر عناصر مهم هوش هیجانی که ناشی از همدلی است، می توان به هوش درون فردی یا درک خود و همچنین هوش میان فردی یا توانایی درک احساسات و انگیزه های دیگران اشاره کرد. عنصر اول مهارتی ضروری برای خودسازی محسوب می شود در حالی که عنصر دوم کودک را تبدیل به رهبری قوی، یک بازیکن تیمی همه فن حریف و همینطور دوستی دلسوز خواهد کرد.

توسعه هوش هیجانی معمایی جالب پیرامون نحوه پاداش دهی به کودک و یا تنبیه وی مطرح می کند. خوب است بدانید که هوش هیجانی به طور مستقیم بر درک مناسب کودک از این مفاهیم تاثیرگذار خواهد بود. به همین دلیل آگاهی از مراحل پیشرفت هوش هیجانی و توسعه مغز کودک در ابتدایی ترین دوران زندگی وی اهمیت زیادی دارد. در ادامه به مراحل مهمی از این توسعه و تکامل اشاره خواهیم کرد:

• رده سنی ۲ الی ۳ ماه

با آغاز این زمان کودک شروع به لبخند زدن می کند. جالب است بدانید که این موضوع تغییر بسیار مهمی محسوب می شود زیرا نه تنها این لبخند نوعی ابزار اجتماعی به شمار می رود، بلکه کودک از این طریق با والدین خود و یا هر فرد دیگری ارتباط برقرار خواهد کرد. گریه نیز عمدتا با هدف دریافت پاسخ و توجه به نیازی خاص رخ می دهد.

• رده سنی ۹ الی ۱۰ ماه

در این مرحله شاهد پیشرفت سریع در حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و همچنین برقراری ارتباطات جدید میان لوب پیشانی با مراکز کنترل احساسات در مغز هستیم. بدین ترتیب با فرا رسیدن نه ماهگی، کودک قادر به تجربه “اضطراب جدایی” و “ترس از افراد بیگانه” خواهد بود. اضطراب جدایی احساسی منفی است که به واسطه دوری از والدین در کودکان بروز می یابد. این حالت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است زیرا بخشی از توسعه شناختی آنها به شمار می رود. در واقع در این دوره از زندگی کودک سرپرستان اصلی خود را در اولویتی دراماتیک نسبت به سایر افراد قرار می دهد.

• رده سنی ۱۸ ماه الی ۲ سال

کودکانی که در این گروه سنی قرار دارند، قادر به درک مفاهیم پایه ای همچون “درست” و “اشتباه” خواهند بود. رشد لوب پیشانی همراه با تقویت مهارتهای زبانی، این امکان را برای کودک مهیا می سازد تا با موفقیت بیشتری قادر به درک احساسات فرد مقابل باشد. در این مرحله قابلیت های عاطفی همانند همدلی، هوش درون فردی و میان فردی در مسیر تکامل قرار خواهند گرفت.

• رده سنی ۳ الی ۴ سال

پس از ۳ الی ۴ سالگی، روابط اجتماعی کودک با دیگر همسالان خود تقویت می شود و با راهنمایی های والدین می آموزد که اسباب بازی های خود را با دوستانش به اشتراک بگذارد. به اشتراک گذاری وسائلی که کودک به آنها تعلق خاطر دارد، مهارت همکاری وی با دیگران را تقویت می کند. از طرفی یک کودک چهار ساله قادر به برقراری ارتباط میان وقایع مختلف و تنبیهی خواهد بود که از جانب والدین در نظر گرفته شده است.

شما می توانید به رشد احساسی فرزند خود کمک کرده و او را آماده مدیریت عواطفش کنید. تحقیقات نشان داده اند که توانایی فردی به منظور دسته بندی احساسات، از تصمیمات هیجانی و بدون فکر جلوگیری خواهد کرد. بنابراین به کودک خود آموزش دهید تا تمامی احساساتش از غم، درد و انزجار گرفته تا شادی را با شما در میان بگذارد. البته باید توجه داشته باشید که هوش هیجانی در کنار دیگر انواع هوش در انسان معنا می یابد. کودکانی که از هوش هیجانی بالاتری برخوردار هستند و قادر به ایجاد رابطه عاطفی بهتری با دیگران هستند، در مدرسه نیز عملکرد مناسب تری را نشان می دهد.

 

مترجم: مازیار دانیالی

منبع:

https://helpmegrowmn.org/HMG/HelpfulRes/Articles/WhatSocialDev/index.html#:~ :text=Social%20and%20emotional%20development%20means,Experience%2C%20manage%20and%20express%20emotions