۷ راه برای پرورش هوش هیجانی در کودکان
چرا پرورش هوش هیجانی در کودکان مهم است؟
پرورش هوش هیجانی کودکان موجب می‌شود آنها بهتر از پسِ چالش‌های پیشِ روی خود در زندگی برآیند. این دسته کودکان به یک بزرگسال متعادل تبدیل می‌شوند که با منطق و آرامی می‌تواند بر موقعیت‌های دچار و پیچیده خود غلبه کنند. کودک با هوش هیجانی می‌تواند درباره احساسات خود به راحتی صحبت کند و آنها را بشناسد. این در حالی است که این کودکان می‌توانند احساسات دیگران را هم به خوبی تشخیص دهند. به‌علاوه آنها می‌دانند چطور احساسات منفی خود را مدیریت کنند و زمانی که اوضاع بر وقف مرادشان پیش نمی‌رود، آنها می‌دانند چگونه رفتاری مسئولانه داشته باشند. بنابراین وقتی در یک موقعیت سخت گرفتار می‌شوند، زود همه چیز را رها نمی‌کنند.
البته تمام اینها از خانواده شروع می‌شود و والدین نقش بسیار مهمی در پی‌ریزی هوش هیجانی کودکان خود دارند. کودکان از والدین خود تقلید می‌کنند بنابراین داشتن یک الگوی رفتاری خوب برای کودک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
می‌خواهم برای کودکم الگوی خوبی باشم
به عنوان والدینی آگاه، بهتر است به تدریج تمرین کنیم تا نسبت به هیجانات و احساسات خود آگاه‌تر شویم، آنها را به خوبی بشناسیم و بتوانیم بین احساسات خود تمایز قائل شویم. مثلا با یک اتفاق کوچک آشفته نشویم و در لحظه بتوانیم احساسات و حالات هیجانی خود را مشاهده کنیم. مانند یک تماشاچی که از دور نگاه می‌کند. یعنی بتوانیم شیوه‌ای که با آن احساسات خود را بیان می‌کنیم بازبینی کنیم و در صورت نیاز آن را اصلاح کنیم. با کودکان خود در کمال آرامش و منطق صحبت کنیم و از مشکلات پیش آمده بگویم. بدون آنکه بیش از حد هیجانی شویم و یا برعکس، بخواهیم خود را سانسور کنیم. اگر کودک ما نیز در شرایطی سخت، احساس اندوه یا خشم می‌کند، در کمال خونسردی به او بگوییم:«من متوجه شدم که تو ناراحت/عصبانی هستی! شاید یک بغل یا کمی گریه کردن حالت را بهتر کند. من هم گاهی این احساسات را تجربه می‌کنم». هرگز در زمان ناراحتی و اندوهگین بودن کودک، او را تنبیه نکنیم. زیرا او به تدریج از بیان احساسات خود دست می‌کشد.
با این ۷ شیوه هوش هیجانی را در کودکان خود پرورش دهیم
۱-در وهله اول بایستی خودمان بهترین الگو برای کودک باشیم. احساسات خود را مدیریت کنیم و بیشتر به دنبال راه‌حل‌ها بگردیم تا بیان هیجان‌زده‌ی احساسات.
۲-آغوش خود را برای کودک بگشاییم و از کلمات ساده برای بیان هیجانات خود استفاده کنیم. نسبت به سن و سال کودک آگاه باشیم و اجازه دهیم احساساتش را تخلیه کند و از این کار خجالت نکشد.
۳-به صحبت‌های آنها گوش دهیم و کمک کنیم بهترین تصمیم را بگیرند.
۴-در قالب نمایش‌بازی‌های ساده، موقعیت‌های سخت زندگی را بازنمایی کنیم و تمرین کنیم که بهترین واکنش‌های رفتاری در این موقعیت‌ها چیست.
۵-تمرین کنیم که دیگران را قضاوت نکینم و خودمان را جای آنها بگذاریم.
۶-کودکان به بازی کردن و اجتماعی شدن نیاز دارند، تلاش کنیم کودکان ما تا جای ممکن از هر دو بهرمند شوند.
۷-مشارکت در کارهای خانه و حق انتخاب داشتن باعث می‌شود که کودکان متوجه شوند، ارزشمند هستند. وقتی کودک از ارزش و اهمیت خود باخبر شود، بهتر و راحت‌تر ابراز احساسات می‌کند.
مهرنوش خالقی
منبع