چگونه می‌توان محیطی غنی برای رشد و توسعه مغز کودک به وجود آورد؟
وقتی درباره‌ی درباره رشد و تکامل ذهنی در کودکان صفر تا شش ساله صحبت می‌کنیم، یکی از مهم‌ترین سوالات پیش روی ما شیوه‌ی تربیتی و رفتاری ما به عنوان والدین است؟ ما در این تکامل چقدر نقش داریم؟ آیا مغز کودک تنها براساس آموزش تئوری تغییر پیدا می‌کند؟ تغذیه چه تاثیراتی دارد؟ تا چه‌حد ما می‌توانیم این موارد را مدیریت کنیم. امروز به برخی راهکارهایی اشاره می‌کنیم که والدین در آن نقش دارند.
-
تعامل اجتماعی
انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند و بنابراین تعجب آور نیست که تعاملات اجتماعی تاثیر مهمی بر توسعه مغز کودک داشته باشند! فعالیت های اجتماعی در حالتی که کودک به طور فعال توسط والدین خود حمایت می شود، قادر به تقویت مهارتهای مرتبط و همچنین تکامل هرچه بهتر مغز خواهند بود. به منظور موفقیت در این زمینه، با کودک خود به گونه ای کاملا مستقیم گفت و گو کنید. مکالمه سازنده نه تنها مرکز زبان در مغز را تکامل می بخشد، بلکه می تواند ارتباطاتی قدرتمند را نیز بنا کند که پایه ای مستحکم برای مهارتهای اجتماعی کودک در آینده به شمار خواهد رفت.
-
برنامه های مهدکودک
تصمیم گیری پیرامون ثبت نام کودک در مهدکودکی که قادر به توسعه ذهنی وی باشد، همواره یکی از بحث برانگیز ترین مسائل میان بسیاری از والدین بوده است. هرچند که این انتخاب وابسته به فاکتورهای زیادی است و موضوعی کاملا شخصی محسوب می شود، اما مطالعات صورت گرفته در موسسه کودکان شهری حاکی از مهارتهای شناختی و تعاملات اجتماعی قوی تر در کودکانی است که تجربه مهدکودک را در اختیار دارند. جالب است بدانید که فضای مهدکودک همچنین می تواند خطر ابتلا به مشکلات تاخیر در رشد جسمی و یا ذهنی را تا اندازه قابل توجهی کاهش دهد.
-
رژیم غذایی
اگرچه اظهار نظر در مورد رابطه پیچیده غذا و مغز بسیار دشوار خواهد بود، اما واضح است که تغذیه مناسب برای رشد کامل مغز فاکتوری ضروری محسوب می شود. مغز به مقادیر زیادی انرژی و مواد مغذی نیاز دارد تا قادر به عملکرد دقیق باشد. تامین انرژی و ماده در نخستین سال های زندگی که مرحله اصلی تکامل مغز هستند، از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار خواهد بود. یک تغذیه سالم باید حاوی طیف متنوعی از ویتامین ها، املاح و مواد حیاتی مورد نیاز برای بدن همچون آهن، پروتئین و مواد معدنی باشد. تمامی موارد مذکور می توانند اثری ماندگار و البته موثر بر مغز فرزند شما بر جای بگذارند.
“تغذیه مناسب در اوایل دوران کودکی بخش مهمی از رشد مناسب مغز را سبب می شود“
اگر تغذیه نوزاد از شیر مادر باشد، به احتمال زیاد مایل به استفاده از مکمل ویتامین دی با هدف جلوگیری از کمبود این ویتامین مهم خواهید بود. اما علت این انتخاب چیست؟ آیا شیر مادر مواد ضروری مورد نیاز نوزاد را در اختیار ندارد؟ با وجود مزایای متعدد شیر مادر در مقایسه با شیر خشک، این تغذیه حاوی مقادیر کافی از ویتامین دی لازم برای کودک نیست. ضمن این که نوزاد هم در دوران ابتدایی زندگی خود، به خوبی در معرض نور خورشید قرار نخواهد گرفت. از طرفی توجه مادر به تغذیه خود در دوران شیردهی نیز اهمیت زیادی دارد. هرگونه کمبودی می تواند محتوای شیر مورد استفاده نوزاد را تحت تاثیر قرار دهد. پس از اتمام این دوران هم باید بر تامین غذاهای سالم همچون تخم مرغ (حاوی پروتئین)، سبزیجات (حاوی ویتامین ها) و همچنین ماهی (حاوی اسیدهای چرب امگا-۳) تمرکز کنید.
-
فعالیت بدنی
سلامت مغز وابسته به سلامت مابقی اعضا بدن است. تحقیقات نشان داده اند که ورزش در دوران کودکی منتج به بهبود عملکردهای شناختی و همچنین اندازه بزرگتر هیپوکامپ می شود! با توجه به این موضوع توصیه می شود از همان سال های ابتدایی زندگی، فرزندتان را به مشارکت در فعالیت های بدنی متناسب با سن و قدرت فیزیکی وی تشویق کنید. حتی می توانید با هدف شکل دهی به یک سبک زندگی سالم و کاملا فعال، از وی بخواهید ورزشی که به آن علاقه دارد را به صورت حرفه ای دنبال کند. فعالیت های فیزیکی مفرح در فضای باز بهترین گزینه برای شروع این روند سازنده خواهد بود.
-
تجربیات جدید
محیطی خلاقانه که کودک را در معرض انواع ایده های جدید، اشیاء و تجربیات کاربردی قرار می دهد، در نهایت منتج به توسعه ذهنی سالم و در عین حال کنجکاو خواهد شد. از طرفی ثابت شده است که مواجهه با این عوامل در سنین پایین تر، تاثیرات پایدارتری نیز خواهد داشت. البته لازم است در بهره برداری از محیط های مذکور، به تناسب آنها با سن کودک نیز دقت شود.
-
اجتناب از استرس های سمی و ساخت روابط مثبت
مقصود از استرس سمی چیست؟ این استرس به طور مداوم سبب برانگیختگی پاسخ های استرس زا در کودک می شود. لازم به ذکر است که استرس بخشی طبیعی از سیستم بیولوژیک ما را شامل می شود و حاصل آن پاسخ سریع به خطرات بالقوه خواهد بود. اما زمانی که این پاسخ های استرسی تبدیل به چرخه ای بدون انتها شوند، تخریب پیشرونده مغز و بدن را به همراه خواهند داشت. استرس سمی زودرس در اثر عواملی همچون فقر، قرار گیری در معرض خشونت و بی توجهی به ویژه در مورد کودکانی که حمایت قوی و آرامش حقیقی را از جانب خانواده خود دریافت نمی کنند، به سرعت رشد خواهد کرد.
مترجم: فرامرز دانیالی
منابع: