به ۴ شیوه فرزندان خود را به بازی آزاد تشویق کنیم
آیا می‌خواهید کودک خود را ساعت‌ها سرگرم نگه دارید؟ بسیاری از ما اغلب ایده‌ای برای سرگرم کردن و بازی کودکان خود نداریم. بازی آزاد ایده‌ای است که به تنهایی می‌تواند برای مدت زیادی بچه‌ها را مشغول نگه دارد. منتها لازم است یک بستر ایمن و راحت در اختیار کودک قرار دهیم. همین‌که کودک با کودکان دیگر در تعامل قرار گیرد، می‌تواند بازی را شروع کند. در اینجا مواردی را مرور می‌کنیم که می‌توانیم کودک را به بازی آزاد تشویق کنیم.
۱-یک بستر ایمن برای بازی کودک تامین کنیم
برای اینکه کودکان بتوانند به حد کافی و با خیال راحت بازی کنند، به یک محیط امن و راحت نیاز دارند. فرقی ندارد که این محیط در خانه باشد یا در بیرون از خانه، مهم این است که تا جای ممکن مطمئن شویم که کودک در محل امنی درحال بازی کردن است. قسمت‌های محل بازی کودک را از نظر ارتفاع،ایمنی اشیا و یا مواد مختلف بررسی کنیم.در این صورت خیالمان از بابت اتفاقات احتمالی راحت است. به علاوه می‌توانیم مرتب به او سرکشی کنیم تا مطمئن باشیم که در ایمنی کامل در حال بازی است.گاهی نیز لازم است کودکان به تنهایی بازی کنند، زیرا بایستی آزاد باشند تا به تنهایی فرصتی برای ارتقای اعتماد به نفس و استقلال برای کشف محیط پیرامون خود داشته باشند و بتوانند کارهایی را به تنهایی انجام دهند.
۲-در بازی کودک دخالت نکنیم
یکی از مهمترین مواردی که لازم است رعایت کنیم این است که به کودکان اعتماد کنیم و دائم در کار آنها دخالت نکنیم. متاسفانه گاهی ما والدین هیچ فرصتی برای استقلال و ابراز وجود به کودک نمی‌دهیم. اگر گاهی با آرامش فقط کودکان را مشاهده کنیم، به تدریج متوجه می‌شویم که آنها چه حد خوب عمل می‌کنند و به صورت کاملا غریزی، چیزهای مختلفی را متوجه می‌شوند. بنابراین به جای دخالت در بازی آنها می‌توانیم به صورت سوالی، پیشنهادات مختلف به او بدهیم و از جملات منفی خودداری کنیم. برای مثال به جای اینکه بگوییم به دیوار ضربه نزن، بگوییم: به نظر تو به بالشت ضربه‌های محکم‌تری می‌توانیم بزنیم؟ حتی اگر کودک به حرف شما توجه نکرد، صبوری کنید و بارها جملات مشابه تکرار کنیم. مطمئن باشید کودک به شما گوش خواهد داد. بعلاوه تلاش کنیم تا حد امکان به انتخاب‌های کودک احترام بگذاریم.
۴-برای کودک اسباب‌بازی‌های انعطاف‌پذیر و ارزان قیمت تهیه کنیم
برای اینکه بچه‌ها بتوانند تجربیات غنی‌تری داشته باشند، اسباب‌بازی‌های قابل تغییر و با قابلیت خراب شدن، برای کودکان مفیدتر هستند. مثلا انواع خمیرها و لگوها، رنگ‌های انگشتی (غیرشیمیایی و ایمن) یا گِل‌بازی. این نوع اسباب‌بازی‌ها قابلیت‌های بیشتری دارند و کودک مجبور نیست برای دستیابی به قسمت‌های مختلف اسباب‌بازی، آن را بشکند. به علاوه این اسباب‌بازی‌ها تمام حواس کودک را درگیر می‌کند و او به راحتی می‌تواند چیزی بسازد و دوباره آن را خراب کند. خیلی اوقات شاهد هستیم که کودکان اسباب‌بازی‌های معمولی خود را می‌شکنند یا خراب می‌کنند. این رفتار آنها طبیعی است زیرا کودک به ذات موجودی کاوشگر است و می‌خواهد قسمت‌هایی که دیده نمی‌شوند را بشکافد تا آنها را کشف کند.
مهرنوش خالقی