برچسبزنی به کودکان چاق را متوقف کنیم!
براساس مطالعات انجام شده در کشورهای توسعه یافته از هر چهار کودک یکی به اضافه وزن و چاقی مبتلاست. پدیدهای که در سایر کشورها از جمله جامعهی ایران نیز به وفور در اطراف ما به چشم میخورد. این وزن اضافی، بچهها را در معرض مشکلات جدی سلامتی، از جمله دیابت، فشار خون، بیماریهای قلبی و آسم قرار میدهد. چاقی کودک همچنین پیامدهای عاطفی و روانی زیادی به همراه دارد. کودکان دارای اضافه وزن اغلب برای فعالیت و بازی در کنار دیگر بچهها دچار مشکل میشوند. بچههای دیگر ممکن است آنها را آزار و اذیت کنند که منجر به عزت نفس پایین، تصویر منفی از بدن و حتی افسردگی در آنها میشوند. در این مواقع است که رویکرد والدین در برخورد با این کودکان بسیار اهمیت دارد.اگر والدین شیوهی صحیح و مناسب برخورد با اضافه وزن کودکان خود را ندانند ممکن است بیشترین آسیب را متوجه کودکانشان کنند.
ممکن است اقوام، دوستان، همسایگان و همبازیهای کودکی را چاق خطاب کنند. این کودک ممکن است به دهها دلیل مختلف اضافه وزن داشته باشد. اگرچه ما باید به سلامت او فکر کنیم و از دکتر تغذیه، پزشک کودکان و مربی ورزش کمک بگیرم اما باید سلامت روان کودکان را هم در نظر بگیریم. اما باید با انگهای اجتماعی چه کنیم؟ ما چه کمکی میتوانیم به او بکنیم؟
- ۷ راهبرد را به شما ارائه میکنیم که با کمک آنها به کودکان (حتی اگر فرزند خودتان نباشد) کمک میکنید تا نگاه مثبتی نسبت به خود داشته باشند:
- هرگز به کودکان خود برچسب نزنید. در هنگام صحبت با آنها یا خطاب کردنشان از کلمه چاق، خیکی، تپل و هر اصطلاح دیگری که وضعیت ظاهری آنها را قضاوت کند استفاده نکنید. سعی کنید اگر میخواهید در مورد چاقی آنها حرفی بزنید از کلماتی که بار خنثی دارند استفاده کنید. کلماتی مانند اضافه وزن یا وزن زیاد.
- کودکان دارای اضافه وزن نسبت به وزن خود بسیار حساس هستند. ممکن است در محیط مهد کودک و بعدها مدرسه از سوی دیگران به خاطر وزن خود مورد آزار و اذیت قرار بگیرند. بنابراین باید کاملاً دقت کنید که هرگز به آنها توهینی نکرده و اشتباهاتشان را به پای چاقی او نگذارید. خصوصاً اگر در میهمانی یا جمعهای خانوادگی پرخوری یا رفتار اشتباهی انجام داد رفتار او را به وزن او نسبت ندهید.
- اگر کودک شما تمایلی به صحبتکردن راجع به اضافه وزن خود ندارد بدین معنی نیست که مشکلی با این مسأله ندارد. با سوالاتی مثل احساست نسبت به سلامت یا بدنت چیست؟ او را وارد صحبت کنید. سوالات مناسب شما میتواند رویکرد فرزندتان را نسبت به اضافه وزنش از حالت یک مشکل به تفاوت طبیعی او و دیگران تبدیل کند و موجب شود تا احساسات و ناراحتی های احتمالیاش را با شما در میان بگذارد.
- دختران حساسیت بیشتری نسبت تناسب اندام خود دارند و در مقابل هر گونه اشاره نامناسبی به بدنشان به شدت آزرده می شوند. پس اجازه ندهید یک شوخی بی مورد یا لحنی نامناسب دختر کوچک شما را دچار سرخوردگی نسبت به اندامش بکند.
- سعی کنید به آنان نقاط مثبت شخصیتی و رفتاریشان را یادآوری کنید. کودکان چاق ممکن است به سرعت اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. در فعالیتهای روزمرهی منزل تفاوتی میان آنها با دیگر فرزندان خود نگذارید و با احترام گذاشتن و جدی گرفتن آنها و مشارکتشان در امور منزل اعتمادبهنفس آنان را تقویت کنید.
- اگر کودک چاق شما نوسانات شدید خلقی یا گوشهگیری، انزوا طلبی یا پرخاشگری از خود بروز داد حتماً از متخصصان مشاوره بگیرید.
- والدین باید بپذیرند که وجود کودک به مراتب مهمتر از اضافه وزن اوست و از این رو نباید طوری رفتار کنند که چاقی و اضافه وزن به نکتهی کانونی زندگی کودک تبدیل شود. به عبارت دیگر، مسئلهی چاقی نباید در تمام ابعاد زندگی و روابط کودک خود را نشان دهد.
منابع:
https://www.helpguide.org/articles/diets/childhood-obesity-and-weight-problems.htm
https://www.webmd.com/parenting/raising-fit-kids/mood/features/talking-kids-about-weight#1