چگونگی برخورد کودک سه ساله در رابطه با همسالانش
کودکان سه ساله در روابط دوستانه خود بسیار پیشرفت می‌کنند. آنها به خوبی می‌توانند با کودکان دیگر بازی کنند و روابط دوستانه‌ای ایجاد کنند. کودک سه‌ساله از بازی‌های انفرادی فاصله می‌گیرد و دوست دارد به بچه‌های دیگر ملحق شود. البته آنها نیاز دارند چیزهایی را در روابط خود یاد بگیرند. مثلا اگر دوست دارند با اسباب‌بازی دوست خود بازی کنند، از او اجازه بگیرند و یا صبر کنند تا بازی او تمام شود. بنابراین آنها نیاز دارند تا مهارت‌هایی جدیدی را در خود پرورش دهند.
والدین می‌توانند نقش موثری در رشد روابط کودکان داشته باشند. اولین اقدام آن است که در روابط آنها دخالت نکنند. یعنی تعیین تکلیف نکنند و اجازه دهند کودکان خودشان به شناخت برسند. به جای جملات دستوری و نصیحت کردن، سوالاتی مطرح کنید و ذهن کودک سه ساله خود را برای یادگیری و یافتن راه حل، فعال کنید. مثلا به جای گفتن این جمله: « تو باید از دوستت اجازه بگیری و بعد اسباب‌بازی او را برداری»، بگویید: « به نظر تو اگر بدون اجازه اسباب‌بازی دوستت را برداریم، خوشحال می‌شود؟ اگر کسی بیاید و اسباب‌بازی تو را بردارد، تو ناراحت می‌شوی؟». به این ترتیب می‌توانید فقط یک راهنمای ساده برای او باشید نه یک والد که فقط دستورات را صادر می‌کند. همیشه سعی کنید چراغ‌هایی در ذهن کودک روشن کنید و از جملات امری و دستوری اجتناب کنید و اجازه دهید کودک خودش تجربه کند. مثل خود شما.
کودک سه‌ساله دوست دارد روابط جدید و دوستانه زیادی تجربه کند. او چیزهای مختلفی را از هم‌سن و سالانش می‌آموزد. در حقیقت آنچه از هم‌بازی‌ها و کودکان دیگر می‌آموزد، در ذهنش ثبت می‌شود. حتی ممکن است یک دوست خیالی داشته باشند و رابطه خوبی با او بسازند. ممکن است کودکان سه تا چهار ساله با اشیا مورد علاقه‌شان نیز حرف بزنند و با آنها روابط دوستانه و منحصربه‌فردی ایجاد کنند. حتی ممکن است شخصیت‌های کارتونی یا داستانی را دوست داشته باشند و در خیالات‌شان با آنها حرف بزنند و یا نقش آنها را بازی کنند.
به‌طورکلی کودک سه ساله با گسترش روابط اجتماعی خود، احساسات جدیدتری را تجربه می‌کند. مثلا حس همدلی و هم‌ذات‌پنداری. اگر دوست‌شان غمگین یا ناراحت باشد، ممکن است آنها تلاش‌کنند تا او را خوشحال کنند.
اگر کودکان سه ساله با کودکی دیگر یا با خواهر و برادرش اشتباه گرفته شوند، شروع به غر زدن می‌کنند. پس همیشه سعی کنید به عنوان مربی یا مراقب، نام آنها را صحیح بگویید. زیرا آنها دوست دارند کاملا مستقل شناخته و دیده شوند. اگرچه آنها نسبت به دیگر کودکان احساسات غلیظی نشان می‌دهند مثلا آنها را در آغوش می‌کشند و یا ممکن است برای آنها گریه کنند. بدون اینکه شما از آنها بخواهید، چنان احساساتی برای دوستان خود خرج می‌کنند که ممکن است شما را نیز تحت تاثیر قرار دهند.
ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی
منابع:
https://www.verywellfamily.com/3-year-old-developmental-milestones-2764712