بدون «نه گفتن» به خواسته‌ی نامعقول کودکان جواب رد بدهیم
بارها لازم است با خواسته و خواهش کودکان مخالفت کنیم. اما بعضی از کودکان یک «نه» صریح را حمله‌ای مستقیم علیه استقلالشان می‌دانند. پس از آن است که تمام نیرویشان برای ضد حمله آماده می‌شود. جیغ و داد، اوقات تلخی، ترشرویی و گفتن بدوبیراه بخشی از این واکنش‌هاست. آنها ممکن است از عبارت‌هایی مانند «چرا که نه؟»، «توخودخواهی» و «ازت متنفرم» استفاده کنند. در این مواقع است که باید راهکار جدیدی را جایگزین کلمه‌ی «نه» کرد. آیا شما این جایگزین‌ها را می‌شناسید؟
-
احساسات کودک را بپذیرید
اگر بخواهیم جایگزین مناسبی برای کلمه «نه» انتخاب کنیم یک شرط پیش رویمان داریم: ابتدا باید احساسات کودکمان را بشناسیم و او را درک کنیم.
مثال:
کودک : (در باغ وحش) من نمی خوام حالا به خونه برم. نمی‌تونیم بمونیم؟
به جای اینکه سریع از جملهی “نه، مجبوریم حالا بریم!” احساسات او را بپذیرید: «می‌دونم که اگر به خودت محول می‌کردن، مدت زمان بیشتری این‌جا موندی، اما ما متاسفانه مجبوریم به خاطر انجام بقیه‌ی کارها از این‌جا بریم.» هنگام گفتن این جمله دستانش را بگیرید و در کنار هم فضا را ترک کنید.
نکته:اگر کسی احساسات شما را درک کند، دست از یکدندگی بر می‌دارید.
-
کلمه‌ی «بله» را جایگزین کنید
شما می‌توانید با استفاده از کلمات مثبت از انجام یک کار توسط فرزندتان جلوگیری کنید.
مثال:
کودک: «می‌تونیم بریم خونه بازی؟»
به جای “نه، تو هنوز ناهار نخوردی.”بگویید:« بله،البته درست بعد از اینکه ناهار خوردی.»
-
برای فکر کردن کمی به خود وقت دهید
با خریدن وقت روابط خودتان با کودک را بهبود ببخشید و انجام تصمیم را به تعویق بیندازید.
مثال:
کودک: «می‌تونم تو خونه علی بیشتر بمونم؟»
به جای “نه، تو هفته پیش شب اونجا موندی.” به خود فرصتی برای فکر کردن بدهید.
بگویید:«بذار در موردش فکر کنم.»
نکته:این جملهی کوتاه دو کاربرد دارد: خواست شدید کودک را به کناری می‌راند (دست کم کودک می‌داند که خواست او به طور جدی مورد توجه واقع شده است.) ضمن اینکه پدر یا مادر فرصتی برای فکر کردن می‌یابند.
-
با دادن اطلاعات به کودک، به او فرصت انتخاب بدهید
همیشه لازم نیست پاسخ یک کلمه‌ای به سوال و خواسته‌ی کودک بدهیم. وقتی کودکی اطلاعاتی دریافت می‌کند، خود امکان تجزیه و تحلیل آن را دارد.
مثال:
کودک:«می‌تونم برم بازی؟»
به جای “نه، نمی‌تونی” حقیقت را به او بگویید:«پنج دقیقه دیگه شام می‌خوریم.»
با این اطلاعات، کودک ممکن است به خود بگوید “حدس می زنم که حالا نمی‌تونم برم!”
درست است که کلمه «نه» کوتاه است و بعضی از جانشین‌های آن طولانی به نظر می‌رسند، ولی اگر مشاجرات معمول را در نظر بگیریم، اغلب طولانی‌ترین راه، کوتاه ترین و نتیجه‌بخش‌ترین انتخاب ما خواهد بود.
گرداوری : مژگان موسی پور
منبع:کتاب به بچه ها گفتن ، از بچه ها شنیدن(۱) /نویسندگان:آدل فابر و الین مازلیش / مترجم: فاطمه عباسی فر