هفت دلیل مهم برای در آغوش گرفتن خردسالان
شاید تصور کنید مهمترین نیاز کودک خواب و غذاست. درست است، خواب و غذا جزو ملزومات رشد ذهنی و جسمی کودک‌اند. اما نباید از کارهای مهم که موجب ارتقای سلامت روانی و جسمانی او می‌شود غافل شد. «آغوش والدین» و طعم امنیت عاطفی آن‌قدر مهم است که تعادل جسمانی و روانی فرزند شما را در پی خواهد داشت اما چرا متخصصان حوزه کودک بر اهمیت آغوش تاکید می‌کنند؟
-
رشد حسی-حرکتی کودک را تضمین می‌کند
برخی پژوهش‌ها نشان دادند که حتی یک آغوش ۲۰ ثانیه‌ای در مواقع ضروری، می‌تواند موجب شادی، صمیمیت و هوش بیشتر فرزند شما شود. مساله این است که تماس پوستی موجب رشد مغزی کودکان می‌شود. مغز برای رشد نیازمند تحریک حسی است. تماس پوستی، به عنوان یک محرک حسی خیلی قوی، می‌تواند این امکان را مهیاکند. تماس پوستی و در آغوش گرفتن کودکان موجب تسریع رشد حسی-حرکتی و شناختی آنها می‌شود. به خاطر داشته باشید تماس پوستی با نوزادان و کودکان باید مهربانانه و سخاوت‌مندانه باشد در غیر اینصورت نمی‌تواند مفید باشد.
-
به رشد جسمانی کودک کمک می‌کند
در آغوش گرفتن کودکان موجب رشد جسمانی آنها می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از اختلالات رشد جسمانی، رابطه مستقیمی با محرومیت‌های حسی حرکتی دارند. کودکانی که والدین آنها را در آغوش نمی‌گیرند و یا آنها را نوازش نمی‌کنند به احتمال بیشتری اختلالات رشد فیزیکی را تجربه می‌کنند. در واقع در بدن این کودکان، آزاد شدن هورمون آکسی‌توسین به سختی انجام می‌شود و همین امر موجب اختلالات رشد جسمی آنها می‌شود. در حالی‌که مطالعات نشان می‌دهد، در آغوش گرفتن کودکان موجب آزاد شدن آکسی‌توسین در بدن می‌شود.
-
به ایمنی بدن کودک کمک می‌کند
ترشح هورمون آکسی‌توسین در بدن موجب سلامتی می‌شود. بنابراین هر شیوه‌ای که مانند بغل کردن موجب بالا رفتن میزان آکسی‌توسین در بدن می‌شود، مفید است. وقتی با مهربانی کودک را در آغوش می‌گیریم، موجب افزایش ترشح آکسی‌توسین در بدن کودک می‌شویم. ترشح آکسی‌توسین در بدن کودک موجب بالا رفتن ایمنی بدن می‌شود. افزایش آکسی‌توسین در بدن موجب کاهش سطح پلاسمای هورمون تیروئید و پرکاری آن می‌شود.
-
باعث کاهش خشم می شود
هیچ چیزی بیشتر از یک آغوش گرم و مهربان نمی‌تواند در زمان خشم و ناراحتی، کودکان را آرام کند. آغوش موجب آرامش و تسکین کودک می‌شود. برخی والدین تصور می‌کنند در چنین شرایطی کودک متوجه رفتار بد خود نمی‌شود و اگر در زمان خشم او را در آغوش بگیریم، کار اشتباهی کرده‌ایم. اما پژوهش‌ها نشان داده‌اند که این‌طور نیست. در زمان خشم، کودک نیازمند تنظیم احساسی و هیجانی است. اگر کودک تسکین نیابد نمی‌تواند خشم خود را بشناسد و آن را مدیریت کند. اگر با کودکِ خشمگین، با خشم وبی‌تفاوتی رفتار کنیم، فرصت تنظیم هیجانی را از او دریغ کرده‌ایم و به او آموخته‌ایم که خشم را با خشم پاسخ دهد.
-
به سازگاری کودک با دنیای اطراف کمک می‌کند
کودکان جوان توانایی مدیریت هیجانی ندارند. وقتی در موقعیت استرس‌زا قرار می‌گیرند، سطح بالای هورمون کورتیزول موجب اختلال در چرخه فعالیت بدن و مغز می‌شود. سطح بالای این هورمون در بدن کودک موجب آسیب‌های جسمی و روانی می‌شود. بنابراین نباید اجازه دهیم کودک در این حالت تنها بماند تا به تنهایی با مسائل کنار بیاید. در آغوش گرفتن کودک نه تنها به تنظیم هیجانی کودک کمک می‌کند، بلکه به او اجازه می‌دهد این تغییرات را به خوبی از سر بگذارند. به این ترتیب کودک سازگاری و انعطاف‌‌پذیری را هم می‌آموزد و در زمان نیاز می‌تواند آن را به کار بگیرد.
-
به شادی کودک کمک می‌کند
یک آغوش گرم و مهربان، می‌تواند منابع روانی کودک را افزایش دهد. منابع روانی یعنی عزت‌نفس، خوش‌بینی و تسلط که موجب تفاوت‌های فردی می‌شود. اینها منابعی هستند که سلامت روانی و جسمانی فرد را پیش‌بینی می‌کنند. این سه منبع مهم به یکدیگر مرتبط هستند و می‌توانند اثرات استرس را کاهش دهند. هورمون آکسی‌توسین، هنگام به آغوش کشیدن کودک در بدن او ترشح می‌شود و این سه منبع را تقویت می‌کند. با تقویت این منابع، کودک احساس عشق و شادی را تجربه می‌کند.
-
صمیمت والد و کودک را تضمین می‌کند
آغوش، اعتماد بین والد و کودک را افزایش می‌دهد. اعتماد و اطمینان لازمه‌ی به وجود آمدن روابط پایدار است. هورمون آکسی‌توسین میزان علاقه‌ی بین افراد را افزایش می‌دهد و موجب کاهش ترس و پذیرش ریسک می‌شود. بنابراین وقتی کودک را در آغوش می‌گیرید، موجب تقویت و ایجاد رابطه‌ای پایدار و صمیمانه می‌شوید. پس هرگز از بغل کردن کودک غافل نشوید.
ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی
منبع:
بحاطرکروناست که دربغل کردن کودک صرفنظرمیکنیم. راهکاری پیشنهادکنید.
قطعا نوازش کلامی راهی جایگزین برای این مشکله. شما با کلمات محبت آمیز و تشویق کلامی می توانید روابط خود با فرزندان را بهبود و کیفیت ببخشید.