راه ‌حلی ‌هایی برای ترک عادت ناخن جویدن در کودکان

ناخن‌جویدن یکی از عادت‌های شایع بین کودکان است. ناخن جویدن به دسته “عادت‌های عصبی” تعلق دارد است . شاید ندانید که مکیدن انگشت شست دست، پیچاندن مو و فرو بردن انگشت در بینی بعضی‌دیگر از عادت‌های عصبی هستند. اما چرا کودکان ناخن خود را می‌جوند؟ واقعیت این است که برخی کودکان به دلیل بی قراری ناخن‌های خود را می‌جوند، اما برخی دیگر به واسطه اضطراب یا بی حوصلگی این کار را انجام می‌دهند.

از آنجایی که بیشتر کودکان در نهایت عادت ناخن جویدن خود را ترک می‌کنند، برخی والدین بهترین رویکرد را نادیده گرفتن آن می‌دانند. اما برای والدین دیگر، نادیدن گرفتن این عادت دشوار است.

اگر ناخن جویدن به طور ناگهانی آغاز شده است، چند دقیقه به این فکر کنید که آیا کودک شما ممکن است دچار اضطراب یا استرس شده باشد. به خاطر داشته باشید که برخی رویدادهای مثبت مانند حضور در یک گروه جدید یا به سرپرستی گرفتن یک حیوان خانگی جدید می‌توانند برای کودکان استرس‌زا باشند.

• برای ترک عادت ناخن جویدن در کودکان می‌توانید موارد زیر را مدنظر قرار دهید:

• ناخن‌ها را مرتب کوتاه کنید.

کوتاه کردن ناخن‌ها سطح زیر ناخن‌ها را کاهش می‌دهد و این به معنای آلودگی و میکروب کمتری است که می‌تواند وارد دهان کودک شود. از بخش کوتیکول ناخن نیز به خوبی مراقبت کنید. باکتری‌ها می‌توانند در پوست اطراف ناخن‌ها تجمع کرده و موجب عفونت شوند. همواره یک ناخن گیر یا سوهان ناخن کوچک در کیف خود به همراه داشته باشید. گاهی اوقات، مقاومت در برابر جویدن یک ناخن شکسته یا لب‌پر شده برای کودک دشوار است.

• یک جایگزین برای جویدن پیدا کنید.

به‌دنبال چیزی سالم باشید که کودک می‌تواند آن را در دهان خود قرار دهد. برای کودکان بزرگ‌تر این کار را می‌توانید با ارائه ساقه کرفس و برش‌های هویج به عنوان میان وعده انجام دهید. از دادن تنقلات شیرین به کودک یا جایگزینی یک عادت بد با دیگری پرهیز کنید.

• وسیله‌ای سرگرم کننده به دست کودکتان بدهید.

چیزی پیدا کنید که انگشتان کودک شما را مشغول نگه می‌دارد. یک توپ ضد استرس کوچک یا فرفره بی قراری می‌توانند گزینه‌های خوبی در این زمینه باشند. این به کودک اجازه می‌دهد که به جای تمرکز روی صدا و احساس جویدن ناخن خود، روی بافت و احساس آنچه در دستش دارد متمرکز شود.

• از اخطارهای نامحسوس برای توقف ناخن جویدن استفاده کنید.

زمانی که می‌بینید کودک شما در حال جویدن ناخن‌های خود است، می‌توانید به آرامی ‌بازوی وی را لمس کرده یا از کلمه رمزی که بدون رنجش وی در برابر دیگران توقف ناخن جویدن را یادآوری می‌شود، استفاده کنید. بسیاری از این عادات عصبی ناخودآگاه انجام می‌شوند و این می‌تواند به افزایش آگاهی کودک از آنچه انجام می‌دهد کمک کند.

• یک سیستم پاداش ایجاد کنید.

یک نمودار برچسب تهیه کرده و هر روزی که کودک ناخن‌های خود را نمی‌جود در آن علامت گذاری کنید. اگر کودک قادر نیست تا یک روز کامل از این کار پرهیز کند، می‌توانید روز را به چند قسمت مانند پیش از صبحانه یا حین ناهار تقسیم کنید. زمانی که تعداد برچسب‌ها به حدی که از قبل تعیین کرده اید رسید، یک پاداش مانند خرید خوراکی مورد علاقه یا رفتن به شهر بازی را برای کودک در نظر بگیرید.

• یک وقت مانیکور رزرو کنید.

در شرایطی که پسر شما ممکن است چندان اشتیاقی به این مورد نشان ندهد، دخترها احتمالاً از انجام مانیکور هیجان زده خواهند شد. این نه تنها می‌تواند زمانی برای تقویت پیوند بین والدین و فرزندان باشد، بلکه نظرات مثبتی که کودک درباره ناخن‌های زیبای خود دریافت می‌کند، ممکن است وی را از عادت بد ناخن جویدن باز دارد.

• لاک‌های مخصوص ترک عادت ناخن جویدن را امتحان کنید.

برخی لاک‌های ناخن دارای طعمی ‌ناخوشایند هستند یا موجب احساس سوزش خفیف هنگام جویدن ناخن‌ها می‌شوند. البته باید مراقب استفاده از این لاک‌های ناخن باشید زیرا برخی از آنها دارای استون یا فلفل کاین هستند و زمانی که کودک چشم‌های خود را می‌مالد می‌تواند موجب ناراحتی وی شود. با پزشک کودک خود یا داروساز درباره ایمن‌ترین گزینه‌ها صحبت کنید. طعم بد حداقل آگاهی کودک درباره عادت ناخوشایند ناخن جویدن را افزایش می‌دهد.

• از پیامدهای طبیعی جلوگیری نکنید.

به خاطر داشته باشید که پیامدهای طبیعی می‌توانند آموزگاران خوبی باشند. به عنوان مثال، اگر کودک شما گاهی اوقات به واسطه جویدن ناخن‌های خود با احساس درد در انگشتان دستش مواجه می‌شود، این تجربه ممکن است وی را از جویدن ناخن‌ها در آینده باز دارد.

• از بدتر کردن شرایط پرهیز کنید

• توجه بیش از حد به عادت‌های بد کودک احتمالاً نتیجه معکوس به همراه داشته و عادت ناخن جویدن وی ممکن است حتی بدتر شود. تنبیه کودک یا خجالت زده کردن وی برای ناخن جویدن نیز ابزار موثری برای ایجاد تغییر و ترک این عادت بد نیست.

• شما باید به کودک خود در مدیریت عادت جویدن ناخن‌هایش کمک کرده اما در توقف سریع آن سختگیر نباشید. فریاد زدن یا استفاده از واژه‌های زشت و فحش دادن نیز کمکی نخواهند کرد.

• از سخنرانی‌های طولانی درباره دلایل بد بودن عادت ناخن جویدن نیز پرهیز کنید زیرا احتمالا این روش نیز کمکی نخواهد کرد.

• کمک به ترک عادت ناخن جویدن با در اختیار داشتن یک طرح و برنامه مشخص بسیار موثرتر خواهد بود. اگر کودک انگیزه خاصی برای ترک عادت ناخن جویدن نداشته باشد، تلاش‌های شما نیز احتمالا موفق نخواهد بود. صبور باشید و اگر کودک علاقه ای به ترک عادت خود نشان نمی‌دهد، ممکن است تا زمانی که این آمادگی و انگیزه در وی ایجاد شود، لازم باشد تا صبر کنید.

• اگر کودک به ترک این عادت تمایل دارد به همراه هم برنامه ای را برای تحقق این هدف آماده کنید. یک کلمه رمز را به عنوان یادآور انتخاب کرده یا برای رسیدن ناخن‌ها به اندازه ای که قابل کوتاه کردن باشند یک پاداش برای وی در نظر بگیرد.

• صبور باشید

ناخن جویدن ممکن است با گذشت زمان بهتر شده و سپس دوباره تشدید شود. این اغلب بخشی از روند کنار گذاشتن یک عادت بد است. با گذشت زمان، ناخن جویدن کودک شما احتمالا کاهش می‌یابد.

ترک عادت‌های بددشوار است. اگر کودک به واسطه عادت ناخن جویدن ناراحت است و خود را سرزنش می‌کند، این مساله را به وی یادآوری کنید که در مسیر ترک آن تنها نیست و شما همواره پشتیبان وی هستید. و پیش از این که دلسرد و ناامید شوید، به خود یادآوری کنید که این عادت احتمالا فقط در یک مرحله از زندگی کودک ادامه دارد.

محمد مهدی حیدرپور

منبع: وری‌ول فمیلی