دو خطای طبیعی در مواجهه با کودک مبتلا به سندروم داون

کروموزوم‌های آنها مانند دیگر کودکان به درستی کنار یکدیگر قرار نگرفته‌اند. کروموزوم‌هایی که تعدادشان بیشتر است و نظم همیشگی را برهم زده‌اند. این، سندروم داون است. چهره‌هایی که به راحتی قابل تشخیص هستند. چشم‌های مورب و روبه بالا، گوش‌های کوچک، زبان‌های بزرگ و پهن. بیشتر آنها دچار مشکلات یادگیری هستند. در واقع فرایندهای رشدی شناختی در آنها کندتر است. مثلاً حرف زدن، انجام کارهای شخصی و یادگیری. والدین این کودکان شاید در برابر بزرگترین چالش زندگی‌شان قرار گرفته‌اند. مادران و پدرانی که در ارتباط با کودک مبتلا به سندروم داون، دچار دو خطای طبیعی می‌شوند.

• رشد کودکان سندروم داون تحت تأثیر حمایت‌های والدین قرار دارد. کودکان سندروم داون نمی‌توانند نسبت به تمام توجهات و بی‌توجهی‌های مادر واکنش نشان دهند. مثلاً اگر مادر دیرتر به نیازهای آنها پاسخ دهد، ممکن است آنها واکنشی نشان ندهند. مادر نیز با تصور اینکه کودکش دیگر مشکلی ندارد، از پاسخ دادن به نیازهای کودک صرف نظر می‌کند. به این ترتیب رابطه‌ی میان کودک و والدین تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد. مسأله‌ی مهم رابطه‌ی تقابلی میان والد و کودک است. اگر والدین نتوانند این ارتباط را تحکیم کنند ممکن است آسیب‌های اساسی به کودک وارد شود. البته این مسأله کاملاً طبیعی ا‌ست زیرا این کودکان نسبت به نشان دادن واکنش، بسیار کند هستند.

• از سوی دیگر برخی والدین با تصور اینکه کودک‌ سندروم داون، قادر به انجام هیچ کاری نیست، تمام کنترل و اختیار عمل را از کودک می‌گیرند. به این ترتیب ممکن است کودک بعدها روابط خوبی با والدین نداشته باشد و یا از ارتباط گرفتن با بزرگ‌ترها دوری کند. بنابراین احتمال به‌هم خوردن تعادل رابطه بین کودک و مادر بسیار زیاد است. مسأله‌ی اصلی این است که به سختی می‌توانند کودک مبتلا به سندروم داون را درک کنند و اصطلاحاً ذهن کودک را بخوانند.

• بنابراین برخی اوقات ممکن است نتوانند آزادی عمل و خلاقیت کودک را ببینند و به اشتباه در کارهای کودک دخالت می‌کنند. در عین حال گاهی والدین ناخواسته، نیازهای کودک را بی‌پاسخ رها می‌کنند. در این بین مادرانی که بیش از حد کودک را حمایت می‌کنند باید راهنمایی شوند تا اختیار عمل بیشتری به کودک دهند و در مقابل مادرانی که متوجه برخی واکنش‌های کوتاه و گذرای کودک نمی‌شوند، بایستی با کمک گرفتن از فردی دیگر، تلاش کنند تا از همه نیازهای کودک مطلع شوند و برای رفع آنها به سرعت اقدام کنند. به این ترتیب رابطه کودک و والد از استحکام کافی برخوردار می‌شود.

ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی

منبع:

https://library.down-syndrome.org/en-us/news-update/05/1/psychological-support-provided-families-young-down-syndrome/