ده راهبرد انضباطی برای کودکان

به عنوان والدین، ​​یکی از شغل‌های شما آموزش رفتار درست به فرزندتان است.  این شغلی است که به زمان و صبر نیاز دارد. یکی از این آموزش ها یاد دادن نظم و انضباط از کودکی به فرزندان است. AAP آکادمی اطفال آمریکا راهبرد های نظم و انضباط مثبت را پیشنهاد می کند که به طور مؤثری به کودکان می آموزد که رفتار خود را مدیریت کنند و ضمن ارتقاء رشد سالم، از آسیب در امان بمانند.

• نشان بدهید و بگویید:

اشتباه کودکان را با آرامش برایشان توضیح دهید. سعی کنید از کلماتی مثبت استفاده کنید. همچنین رفتارهایی را که دوست دارید کودکان شما داشته باشند انجام بدهید تا از شما الگوبرداری کنند.

• مرزها و محدودیت ها را تعیین کنید:

قوانینی روشن و منسجم داشته باشید که فرزندان شما بتوانند از آنها پیروی کنند.لازم است این قوانین را با اصطلاحاتی متناسب با سن فرزندانتان توضیح دهید که بتوانند آن را درک کنند.

• عواقب را مشخص کنید:

اگر فرزندتان براساس مقررات رفتار نکرد، با آرامش و قاطعانه عواقب آن را توضیح دهید. به عنوان مثال، به او بگویید که اگر اسباب بازی‌های خود را مرتب یا جمع نکند، شما آنها را برای بقیه روز از او می‌گیرید. آماده باشید تا پیامدها را بلافاصله اجرا کنید و هیچ وقت پس از چند دقیقه با گریه و زاری کودک تسلیم خواست او نشوید. اما به یاد داشته باشید، هرگز چیزی را که فرزندتان واقعاً به آن نیاز دارد، مانند وعده‌ی غذایی، از او دریغ نکنید.

• به فرزندتان گوش دهید:

گوش دادن مهم است. قبل از کمک به فرزندتان برای حل مشکلش به او اجازه دهید تا حرفش را تمام کند و تنها به صرف درک مشکل به رفع آن اقدام نکنید. همچنین مراقب باشید که الگویی نادرست برای رفتار او نشوید. مثلاً زمانی که به کودک دیگری حسادت می‌کند قبل از این‌که بر اساس درک خود نتیجه‌گیری کنید برای فرزند خود توضیح دهید که چرا حسادت نادرست است.

• به آنها توجه کنید:

قدرتمندترین ابزار برای آموزش مؤثر نظم و انضباط به کودکان توجه به آنان است. یعنی رفتارهای خوب آنها را تشویق کنید و رفتارهای اشتباهشان را گوشزد کنید. به یاد داشته باشید، کودکان همه‌ی توجه والدین خود را می‌خواهند.

• تشویق کنید:

کودکان باید بدانند که چه کار بد یا خوبی را انجام می‌دهند. بنابراین به رفتار خوب آنها توجه کرده و آن را تشویق کنید. ستایش موفقیت و تلاش‌های خوب فرزندتان را برای نظم و انضباط هیچ گاه فراموش نکنید، حتی کوچکترین کار و رفتار خوب آنها را تشویق کنید. این بهترین راه برای نهادینه کردن رفتار خوب در کودکان است (به عنوان مثال ، “وای ، تو چه کار خوبی انجام دادی که اون اسباب‌بازی رو سرجاش گذاشتی.”

• بدانید چه موقع پاسخ ندهید:

به رفتار خوب فرزندتان توجه نشان دهید ولی تا زمانی که کودک شما کاری خطرناک انجام نداده، نادیده گرفتن رفتار بد می‌تواند راهی مؤثر برای متوقف کردن آن باشد. نادیده گرفتن رفتار بد همچنین می‌تواند عواقب طبیعی اعمال را به کودکان بیاموزد. به عنوان مثال، اگر فرزند شما به‌طور هدفمند کلوچه‌های خود را خرد کند، به زودی دیگر کلوچه‌ای برای خوردن نخواهد داشت. اگر اسباب‌بازی خود را پرتاب کند و بشکند، دیگر نمی‌تواند با آن بازی کند. به این ترتیب طولی نمی‌کشد که او یاد می‌گیرد کلوچه های خود را خرد نکند و با اسباب بازی های خود به دقت بازی کند.

• خود را برای بدترین رفتارها آماده کنید:

همیشه آمادگی این را داشته باشید که فرزندتان در برابر مقررات و قوانین واکنش نشان دهد و شما شاهد بدترین رفتارها از او باشید. مهم این است که با آمادگی قبلی از مرزها و محددیت‌های تعیین شده پا پس نکشید و تسلیم نشوید.

 

• تغییر رفتار بد را بشناسید:

بعضی اوقات بچه‌ها تنها به دلیل اینکه حوصله‌شان سر رفته یا کار بهتری نمی‌توانند انجام دهند رفتارهای بد از خود نشان می دهند. لازم است با تشخیص این موارد سرگرمی های تازه ای در اختیار آنها قرار دهید.

• تعیین وقت برای تغییر رفتار:

تعیین یک زمان مشخص برای دست کشیدن از رفتار نادرست یکی از بهترین ابزارهای نظم و انضباط است. باید به کودکان یادآوری کنید که در یک زمان مشخص رفتار خود را تغییر دهند تا دوباره بتوانند به کار خود برگردند. این زمان ۱ دقیقه به ازای هر سال سن است. برای کودکان زیر ۳ سال به جای تعیین وقت می‌توانید بگویید “هر وقت حس کردی باید از کار بدت دست بکشی من تو رو می‌پذیرم.”این استراتژی، که به کودک در یادگیری و تمرین مهارت های خودمدیریتی کمک می‌کند ، برای کودکان و نوجوانان بزرگتر نیز مناسب است.

منبع: https://www.healthychildren.org/English/family-life/family-dynamics/communication-discipline/Pages/Disciplining-Your-Child.aspx