تغییر رفتار کودک امکان پذیر است یا نه؟
برخی از خانواده‌ها به‌شدت از رفتار کودک خود ناراضی هستند و اظهار نگرانی می‌کنند و امیدی به تغییر رفتار آنها ندارند. باید به آنها حق داد که ناسازگاری کودک شرایط زندگی را سخت‌تر می‌کنند. اما ما با اجرای چند تکنیک ساده می‌توانیم به تغییر رفتار کودکمان کمک کنیم.
-
قدم اول برای تغییر رفتار کودک
نخستین گام در فرایند تغییر رفتار، شناسایی رفتار خاصی است که می‌خواهید تغییر دهید.هدف باید معقول باشد و نباید همه‌چیز را در بر می‌گیرد. قابل درک است که بخواهیم همه رفتارهای نامطلوب را حذف کنیم و یا رفتارهای مطلوب را افزایش دهیم؛ اما احتیاط آمیزترین مسیر، گام اولیه‌ی بسیار کوچکی است تا کودک اقدامات را فرا بگیرد؛ آنها را یک یا دو بار تمرین کند وبعد، آنها را توسعه دهد.
-
اهمیت استفاده از کلمات دقیق در شرح رفتار کودک
رفتاری که نگرانش هستید، باید با کلماتی عینی و قابل سنجش شرح داده شود. با شرح رفتارها به‌وسیله‌ی کلماتی دقیق، شرح دقیق آنچه کودک انجام می‌دهد و آنچه ما دوست داریم انجام دهد، از به کارگیری واژگان روانشناختی لبریز از احساسات نامفهوم اجتناب می‌کنیم.
هرچه رفتار را دقیق‌تر و مشخص‌تر شرح دهید، شانس بیشتری برای تغییر دادن آن دارید. رفتارهایی که به شکل کلی تعریف می‌شوند برای کودکان گیج کننده هستند و سنجش آنها دشوارتر است.
-
تفاوت عمیق بودن با بی‌طرف بودن؟
شاید مؤثرترین راه برای پیدا کردن مهارت در شرح دقیق رفتار، نوشتن موضوع بر روی کاغذ و درمیان گذاشتن آن با همسر، دوست یا یک همسایه است. این فرایند شما را قادر می‌کند که تعریفتان از رفتار را بهبود بخشید و آن را بی‌طرفانه‌تر کنید. هنگامی که ما به شدت درگیر زندگی کودکانمان هستیم (هر تعداد که باشند)، بی‌طرف بودن به سادگی امکان‌پذیر نیست. اما هرچه بی‌طرف‌تر باشیم و بیشتر درباره‌ی رفتارها گفت‌و‌گو کنیم تا درباره‌ی کودکی که به رفتار اشتغال دارد، احتمال ایجاد تغییر رفتار بیشتر می‌شود. هر چه بیشتر این روش را به کار بگیرید، احتمال بیشتری وجود دارد که نقشتان به عنوان والدین، تبدیل به کاری لذت‌بخش شود و نه یکی از وظایف روزمره …..
|
شرح کلی و مبهم
|
شرح دقیق و مشخص
|
|
۱.دخترم تنبل است.
|
۱.دخترم وقتی که ساعت زنگ می‌زند، از رختخواب بیرون نمی‌آید.
|
|
۲.غذا خوردن پسرم یک فاجعه است.
|
۳.پسرم غذا را با دست می‌خورد و هنگام غذا خوردن، برادرش را کتک می‌زند.
|
|
۳.پسرم خجالتی است.
|
۳.پسرم وقتی که کسی به او سلام می‌کند، جواب نمی‌دهد.
|
|
۴.دخترم، کودکی خشمگین است.
|
۴.دخترم برسر والدین و خواهرش فریاد می‌کشد.
|
|
۵.رفتار او در داخل اتومبیل وحشتناک است.
|
۵.وقتی که در اتومبیل است، کمربندش را نمی‌بندد وهمه چیز را از پنجره بیرون می‌اندازد.
|
|
۶.پسرم بسیار منفی است.
|
۶.هر بار که از پسرم می‌خواهم کاری انجام دهد، می‌گوید”نه”
|
|
۷.کودکانم هرگز با یکدیگر کنار نمی‌آیند.
|
۷.هرگاه که از کار به خانه برمی‌گردم، پسرم از رفتارهای منفی‌ای که برادرش با او داشته است، شکایت می‌کند.
|
|
۸.پسرم برای رفتن به رختخواب مشکل دارد.
|
۸. پسرم بارها از رختخواب بیرون می‌آید و آب می‌خواهد.
|
|
۹.اگر به چیزهای دلخواهش نرسد،بدخلقی می‌کند.
|
۹.هرگاه پسرم مجبور شود کاری را که دلخواهش نیست انجام دهد، گریه می‌کند، روی کف اتاق دراز می کشد و لگد می‌زند.
|
|
۱۰.دخترم پرخاشگر است.
|
۱۰.دخترم، اگر برادر کوچکترش اسباب بازی‌اش را بگیرد، اورا کتک می‌زند.
|
گرداوری : مژگان موسی پور
منبع: کتاب کلیدهای پرورش کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه / باری ای. مک نامارا و فرانسیس جی. مک نامارا / مترجم: فریبا مقدم