اگر کودک تان چارچوب ها را رعایت نمی کند این ۷ سوال را از خودتان بپرسید
آیا کودک شما هیچ دستورالعملی را رعایت نمی‌کند؟ آیا به دنبال دلایل می‌گردید تا ریشه‌ی این مساله را پیدا کنید؟ اینکه کودکان هیچ‌کدام از حرف‌ها و چارچوب‌هایی که تعیین کرده‌اید را دنبال نمی‌کنند، نشانه‌ی مهمی است که بایستی به آن توجه کنیم.
-
۱-آیا بیش از توان کودکم از او انتظار دارم؟ آیا انتظارات مناسبی از کودکم دارم؟
وقتی برای کودک چارچوبی را وضع می‌کنیم، کودکان ابتدا آن را امتحان می‌کنند. اگر کودک نتواند از پس انجام یا رعایت چنین چارچوبی برآید، هرگز تمایلی ندارد آن را دنبال کند. برای مثال ما نمی‌توانیم از یک کودک دو ساله انتظار داشته باشیم مانند یک فرد بزرگسال به همه سلام کند و معدب و منظم یکجا نشسته و کاری انجام دهد. با مطالعه دوره‌های رشدی کودک، متوجه می‌شویم که در هر سنی چه انتظاراتی از کودک می‌رود.
-
۲-آیا دستورالعمل‌هایی که وضع کرده‌ام، به‌طور مستمر اجرا می‌شود؟
اگر والدی هستید که در مورد رعایت چارچوب‌ها و قوانین خانه، دائما اقماض و چشم‌پوشی می‌کنید، هر زمان حال و حوصله داشته باشید آنها را رعایت می‌کنید و هیچگاه به‌طور مستمر از آنها پیروی نمی‌کنید، باید منتظراین باشید که کودک شما تبدیل به فردی آشفته و بی‌نظم شود و دائما تقلب می‌کند. وضع چارچوب و مسئولیت‌ها در خانه، نیاز به نظارت و اجرایی شدن دارد. اینکه فقط برخی قوانین را وضع کنیم اما آنها را اجرا نکنیم، بی‌فایده است. مثلا اگر قرار است قبل خواب مسواک بزنیم و قبل از غذا خوردن دستها را بشوریم، هرگز نباید چشم‌پوشی کنیم، مگر در شرایط بسیار استثنایی.
-
۳-آیا به عنوان والد، کاری انجام می‌دهم که رفتار بدِ کودکم تقویت می‌شود؟
برخی والدین به راحتی اعمال اشتباهات کودک خود را لاپوشالی می‌کنند. این کار باعث می‌شود کودک همیشه به والدین خود دلگرم و وابسته بماند و بر روی حمایت‌های نابه‌جای آنها حساب کند. مثلا کودکی که فراموش می‌کند وسایل مورد نیاز خود را به مهد کودک یا پیش‌دبستانی ببرد و بعد از مدتی والدین خود را ملاحظه می‌کند که همچون فرشته‌ای مهربان، وسایل او را آورده‌اند. این رفتار موجب می‌شود کودک باز هم این اشتباهات و فراموش‌کاری‌ها را تکرار کند. زیرا به والدین خود متکی است.
-
۴-آیا راه‌هایی وجود دارد که کودک را به رفتار خوب ترغیب کند؟
به جای اینکه فقط از کودک خود ایراد بگیریم و او را مورد نقد قرار دهیم، بهتراست پیشنهادات مثبتی به او ارائه کنیم. کودکان جملات با فعل مثبت را دوست دارند و به آن عمل می‌کنند. اما هرقدر از افعال منفی استفاده کنید و کودک را از انجام کاری نهی کنید، او بیشتر تمایل دارد آن کار را انجام دهد. مثلا اگر کودک ماشین خود را روی زمین می‌کوبد، بهتر است به او یک پیشنهاد جدید بدهیم. مثلا به کودک بگویم: بیا ماشین را روی بالشت بکوب. شاید ماشین خوابش میاید.
-
۵-آیا راه‌هایی وجود دارد که مهارت‌های جدید را به کودکم بیاموزد؟
گاهی ممکن است فرزند من اصلا نداند در یک موقعیت سخت چگونه باید برخورد کند. یعنی مهارت‌های لازم برای عبور از یک موقعیت سخت را ندارد. لازم است در کنار او باشیم، احساسات او را درک کنیم و راهکارهای لازم را در اختیارش قرار دهیم.
-
۶-آیا دیگران در پرورش کودک من مداخله می‌کنند و مرا در برابر کودکم بی‌ارزش می‌کنند؟
گاهی پیش می‌آید که شما و همسرتان بر سر ترتبیت فرزند خود تفاهم نداشته باشید، به این ترتیب هربار که در مورد تربیت فرزند خود حرفی می‌زند، همسر شما و یا شاید فردی دیگر، مداخله می‌کند، حرف شما را بی‌ارش می‌کند و موجب می‌شود کودک از شما هیچ حرف‌شنوی نداشته باشد. در حقیقت کودک وقتی متوجه می‌شود که حرف‌های شما به راحتی می‌تواند نقض شده و بی‌ارزش شوند، او نیز هیچ حرف‌شنوی از شما ندارد.
-
۷-چقدر مهم است که رفتار کودک تغییر کند؟
بایستی مراقب باشیم و به انتخاب‌های کودک احترام بگذاریم. نیازی نیست برای چیزهای بی‌اهمیت رفتار کودک را تغییر دهیم و او را تحت فشار قرار دهیم. اگر او مایل نیست در تیم دوستانش فوتبال بازی کند، این به معنای سرپیچی از قوانین نیست و لازم است به انتخاب کودک احترام بگذاریم. اما اگر کودک از رفتن به توالت و شستن دست و صورت خود سرپیچی می‌کند، این کاراهمیت زیادی دارد و لازم است با حوصله کودک را مجاب کنیم تا رفتارش را تغییر دهد.
ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی
منبع:
https://www.verywellfamily.com/